نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایمانی, فرنادfa_IR
dc.contributor.authorظفرقندی مطلق, مریمfa_IR
dc.contributor.authorخالقیپور, مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorنقره کار, علیfa_IR
dc.contributor.authorال بویه, محمودرضاfa_IR
dc.contributor.authorانتظاری, سعیدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:29:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:29:24Z
dc.date.available1399-08-23T08:29:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:29:24Z
dc.date.issued2015-01-01en_US
dc.date.issued1393-10-11fa_IR
dc.identifier.citationایمانی, فرناد, ظفرقندی مطلق, مریم, خالقیپور, مصطفی, نقره کار, علی, ال بویه, محمودرضا, انتظاری, سعیدرضا. (1393). مقایسه اثر تزریق داروی دکسمدتومیدین با کورتیکواستروئید در بلوک اپیدورال- ترانس فورامینال در بیماران مبتلا به درد های کمری مزمن رادیکولر. بیهوشی و درد, 5(4), 1-13.fa_IR
dc.identifier.issn2228-6659
dc.identifier.issn2322-3324
dc.identifier.urihttp://jap.iums.ac.ir/article-1-5181-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/592210
dc.description.abstractاهداف: درد مزمن رادیکولر معمولا به طور موقت با انجام تزریق استروئید به روش ترانس فورامینال بهبود می یابد؛ هدف ما در این مطالعه ارزیابی اثر تزریق داروی دکسمدتومیدین به روش ترانس فورامینال در مقایسه با استروئید در بهبود بیماران مبتلا به دردهای مزمن رادیکولر کمری بود. مواد و روشها: بیماران دارای حداقل ٣ ماه کمردرد ودرد اندام تحتانی بدلیل بیرون زدگی دیسک کمری، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم می شدند تا تحت انجام تزریق به روش ترانس فورامینال با داروی بوپیواکائین ٠.٢ ٪ همراه با ١میکروگرم به ازای هر کیلوگرم دکسمدتومیدین و یا ٢٠ میلی گرم تریامسینولون قرار بگیرند. بیماران، افراد انجام دهنده بلوک، و افراد ارزیابی کننده اثر این تزریق از نوع داروها بی اطلاع بودند. نمره درد بیماران و نیز بهبود عملکرد آنها بر اساس به ترتیب معیار انالوگ بصری درد و نمره ناتوانی آسوستری بلافاصله پس از بلوک و ٢ هفته، ٤ هفته، و ٦ ماه بعد ارزیابی شد. البته پارامترهای دیگری مانند ویتامین دی سرم، میزان قند خون ناشتا، و دانسیتومتری استخوان نیز قبل و بعد از بلوک به فواصل زمانی مشخص اندازه گیری شد. یافته ها: ٢٢ بیمار انتخاب و وارد مطالعه شدند؛ ١١ نفر در گروه دکسمدتومیدین و ١١ نفر در گروه تریامسینولون قرار گرفتند. هر دو گروه تغییر قابل توجه در نمره درد خود نسبت به قبل از انجام بلوک داشتند(0.05p<). در ضمن گروه دکسمدتومیدین بهبودی چشمگیر در کارکرد پس از ٦ ماه نسبت به گروه تریامسینولون در نمره ناتوانی خود نشان دادند (007/0p=) . میزان قند خون ناشتا در گروه ترامسینولون به طرز قابل توجهی نسبت به گروه دیگر افزایش داشت ) 007/0=p) هر چند که نهایتا با توجه به تعداد نمونه های مطالعه، نتیجه این مطالعه قابل گسترش به همه بیماران نیست ومسلما نیاز به تحقیق بیشتری در این زمینه هست.در ضمن بجز موارد محدود واکنشهای جانبی قابل کنترل، عارضه جدی برای بیماران اتفاق نیفتاد. نتیجه گیری: درد رادیکولر بدنبال هرنیاسیون دیسک با انجام تزریق اپیدورال- ترانس فورامینال داروی تریامسینولون و دکسمدتومیدین بهبود یافت. دکسمدتومیدین باعث بهبود کارکرد بیشتر و عوارض کمتری در بیماران شد؛ با این وجود مطالعات بیشتر در آینده مشخص میکنند که آیا دکسمدتومیدین برتری نسبت به استروئید ها دارد و آیا میتواند در افراد دارای ریسک عوارض ناشی از استروئید، جایگزین مناسبی باشد.fa_IR
dc.format.extent384
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن رژیونال آنستزی و درد ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofبیهوشی و دردfa_IR
dc.relation.ispartofAnesthesiology and Painen_US
dc.subjectتزریق اپیدورال- ترانس فورامینالfa_IR
dc.subjectکورتیکواستروئیدfa_IR
dc.subjectدکسمدتومیدینfa_IR
dc.subjectنمره دردfa_IR
dc.subjectمديريت درد مزمنfa_IR
dc.titleمقایسه اثر تزریق داروی دکسمدتومیدین با کورتیکواستروئید در بلوک اپیدورال- ترانس فورامینال در بیماران مبتلا به درد های کمری مزمن رادیکولرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue4
dc.citation.spage1
dc.citation.epage13


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد