نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیکائیلی, جوادfa_IR
dc.contributor.authorخطیبیان, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorموحدی, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorقربانی بهروز, حسینfa_IR
dc.contributor.authorملک‌زاده, رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:28:36Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:28:36Z
dc.date.available1399-08-23T08:28:36Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:28:36Z
dc.date.issued2005-04-01en_US
dc.date.issued1384-01-12fa_IR
dc.identifier.citationمیکائیلی, جواد, خطیبیان, مرتضی, موحدی, زهره, قربانی بهروز, حسین, ملک‌زاده, رضا. (1384). ارزیابی میزان بقای بیماران مبتلا به کلانژیوکارسینوم در بیمارستان دکتر شریعتی تهران، 82-1375. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 5(1), 80-84.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-624-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/592118
dc.description.abstract  زمینه و هدف : کلانژیوکارسینوم سرطان اپی تلیوم مجاری صفراوی است. اگر چه این تومور شایع نیست ولی میزان مرگ ومیر آن بالا است. بقای 5 ساله­ بیماران فقط 5% است. اکثر بیماران در مرحله­ای که تومور غیرقابل برداشت (irresectable) است مراجعه می­کنند بنابراین درمان تسکینی (palliative) نقش مهمی در بهبود علایم این بیماران دارد.   روش کار : 43 بیمار مبتلا به کلانژیوکارسینوم در طی سال های 82-1375 که بر اساس ERCP ( Endoscopic Retrograde Cholangio Pancreatography ) تشخیص داده شده بودند وارد مطالعه شدند و از نظر دموگرافیک، علایم بالینی، پاراکلینیک و عوامل خطرساز بررسی و میزان بقای آنان با و بدون استنت­گذاری مقایسه شد.   یافته ها: 27 نفر( 8/62%) بیماران مرد و 16 نفر (2/37%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 65 سال بود. کولیت اولسراتیو همراه کلانژیت اسکلروزان اولیه فقط در یک بیمار وجود داشت. شکایت اصلی بیماران زردی، کاهش وزن و خارش بود. در 27 نفر بیمار استنت به وسیله ERCP در مجاری صفراوی قرار داده شد در سایر موارد به علت عدم موفقیت در گذاشتن استنت یا عدم رضایت بیمار درمان خاصی انجام نشد. میزان متوسط بقا در کل بیماران 125 روز بود. بقای بیماران استنت­دار (07/4 ماه) در مقایسه با بیماران بدون استنت (4ماه) اختلاف آماری معنی­داری نداشت.   نتیجه­گیری: در مطالعه حاضر کلانژیوکارسینوم کمتر بطور همزمان با کولیت اولسراتیو و کلانژیت اسکلروزان اولیه دیده شده است. اکثر بیماران مبتلا به کلانژیوکارسینوم در مرحله­ای مراجعه می­کنند که تومور غیرقابل برداشت است و درمان تسکینی فقط علایم بالینی بیمار را بهبود می بخشد ولی تاثیر چشمگیری بر بقای بیمار ندارد.fa_IR
dc.format.extent114
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلانژیوکارسینومfa_IR
dc.subjectاستنتfa_IR
dc.subjectدرمان تسکینیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleارزیابی میزان بقای بیماران مبتلا به کلانژیوکارسینوم در بیمارستان دکتر شریعتی تهران، 82-1375fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeگزارش موردfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue1
dc.citation.spage80
dc.citation.epage84


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد