نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبهرامی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorنجف زاده وزیری, حسینfa_IR
dc.contributor.authorشهریاری, علیfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی, ساراfa_IR
dc.contributor.authorراضی جلالی, محمد حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:25:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:25:59Z
dc.date.available1399-08-23T08:25:59Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:25:59Z
dc.date.issued2017-01-01en_US
dc.date.issued1395-10-12fa_IR
dc.identifier.citationبهرامی, سمیه, نجف زاده وزیری, حسین, شهریاری, علی, احمدی, سارا, راضی جلالی, محمد حسین. (1395). بررسی فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز و مقادیر پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در کیست هیداتیک. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 16(4), 353-362.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-1245-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591913
dc.description.abstractزمینه و هدف: پلی­ آمین­ هایی نظیر پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در تمامی سلول­های یوکاریوتی وجود دارند و نقش مهمی را در تقسیم سلولی و تمایز ایفا می­کنند. یکی از راه­های بیوسنتز پلی­ آمین ­ها از طریق آنزیم کلیدی اورنیتین دکربوکسیلاز که تبدیل اورنیتین به پوترسین را کاتالیز می­کند تنظیم می­شود. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی سطح پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در پروتواسکولکس­ها، مایع کیست هیداتیک و لایه­ ی ژرمینال و همچنین ارزیابی فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز بوده­ است. روش کار: در مطالعه حاضر سطح پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در لایه ژرمینال، مایع کیست هیداتیک و پروتواسکولکس­ها اندازه­ گیری گردید. همچنین برای ارزیابی فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز، پروتواسکولکس­ها با اورنیتین مجاور شدند و پس از آن مجدداً تغییرات میزان پلی­ آمین­ ها اندازه­ گیری گردید. برای اندازه­ گیری پلی­ آمین­ ها نمونه­ ها هموژنایز شدند و از کروماتو­گرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) استفاده شد. یافته­ ها: بر اساس نتایج بدست آمده پوترسین کمترین پلی­ آمین موجود بوده و از آنجا که سطح آن در پروتواسکولکسهای مجاور شده با اورنیتین افزایش نیافت، فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز تشخیص داده نشد. اسپرمیدین بیشترین پلی­ آمین موجود در کیست بدست آمد و لایه ژرمینال نیز بیشترین میزان پلی­ آمین­ ها را داشت. نتیجه ­گیری: در مجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز در کیست هیداتیک فعالیتی نداشته و لایه­ ژرمینال بدلیل داشتن سلول­های با تکثیر بالا بیشترین میزان پلی­ آمین را به خود اختصاص می­دهد.fa_IR
dc.format.extent216
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکیست هیداتیکfa_IR
dc.subjectپلی‌آمین‌هاfa_IR
dc.subjectاورنیتین دکربوکسیلازfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی فعالیت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز و مقادیر پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در کیست هیداتیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentبخش انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبخش فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبخش بیوشیمی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبخش انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبخش انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue4
dc.citation.spage353
dc.citation.epage362


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد