نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاخوان امجدی, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorشهباززادگان, سمیراfa_IR
dc.contributor.authorشکیبا, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:25:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:25:03Z
dc.date.available1399-08-23T08:25:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:25:03Z
dc.date.issued2015-04-01en_US
dc.date.issued1394-01-12fa_IR
dc.identifier.citationاخوان امجدی, مرجان, شهباززادگان, سمیرا, شکیبا, مریم. (1394). مقایسه تاثیر طب فشاری در دو نقطه سانینجیائو و تای چانگ بر دیسمنوره اولیه. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 15(1), 97-106.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-784-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591833
dc.description.abstract  زمینه و هدف: دیسمنوره یا قاعدگی دردناک یکی از شایعترین مشکلات زنان بوده و عبارت از وجود قاعدگی دردناک در غیاب بیماری قابل اثبات لگنی است. دیسمنوره اولیه علت غیبت از مدرسه و محل کار در بسیار ی از زنان و دختران می باشد. شکایت اصلی آن درد است اما سایر علایم سیستمیک همراه مانند سردرد، تهوع و استفراع، اسهال، خستگی، تحریک پذیری و گیجی نیز شایع هستند. داروهای شیمیایی زیادی برای درمان آن استفاده می شوند اما اغلب آنها عوارض جانبی دارند. درمان طب فشاری در بین نقاط ششم طحالی و سوم کبدی از مهمترین نقاط مورد استفاده در درمان دیسمنوره می باشند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر طب فشاری در نقطه سانینجیائو SP6) ) در مقایسه با نقطه تای چانگ ( Liv3 ) بر دیسمنوره اولیه است.   روش کار: این پژوهش کارآزمایی بالینی یک سوکور می باشد. شدت درد و علایم سیستمیک همراه در ابتدا و در طی دو سیکل بعد از مداخله توسط پرسشنامه معتبر سنجیده شد. 94نفر خانم مجرد که از دیسمنوره اولیه رنج می بردند وارد پژوهش شدند که بطور تصادفی به دو گروه اعمال فشار در دو نقطه تای چانگ و سانینجیائو تقسیم شدند. ( 50 نفر در گروه سانینجیائو و 44 نفر در گروه تای چانگ). به یک گروه آموزش داده شد با انگشت شست بمدت 20 دقیقه روی نقطه سانینجیائو فشار وارد نمایند و به گروه دیگر آموزش داده شد که بمدت 20 دقیقه با انگشت سبابه فشار چرخشی بر نقطه تای چانگ وارد شود و 2 بار در روز در طی 3 روز اول قاعدگی طب فشاری را در این نقاط اعمال نمودند. سپس در طی دو سیکل متوالی شدت درد و علایم سیستمیک بر اساس معیار چند بعدی گفتاری، مورد سنجش قرارگرفت. جهت مقایسه مشخصات زمینه ای افراد مورد مطالعه از آزمون فریدمن و GEE استفاده شد.   یافته ها: پس از درمان با طب فشاری در هر دو گروه تای چانگ و سانینجیائو،میانگین نمره درد بر اساس معیار چند بعدی گفتاری، در هر دو گروه با اختلاف معنی داری کاهش یافت (001/0=P ). اما اختلاف آماری واضحی بین دو گروه دیده نشد.   نتیجه گیری: با توجه به پژوهش حاضر بنظر می رسد اعمال طب فشاری در هر دو نقطه تای چانگ و سانینجیائو، به یک اندازه، سبب بهبود دیسمنوره اولیه خواهد شد.fa_IR
dc.format.extent142
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیسمنوره اولیهfa_IR
dc.subjectطب فشاریfa_IR
dc.subjectنقطه سانینجیائوfa_IR
dc.subjectنقطه تای چانگfa_IR
dc.titleمقایسه تاثیر طب فشاری در دو نقطه سانینجیائو و تای چانگ بر دیسمنوره اولیهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمعاونت پژوهشی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue1
dc.citation.spage97
dc.citation.epage106


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد