اثر تیمار با متی مازول بر گلبولهای سفید خون وعفونت زائی ویروس هرپیس سیمپلکس-1 در موش صحرائی سفید

Abstract

زمینه و هدف: هورمونهای تیروئیدی برسیستم دفاعی بدن اثر می گذارند. از جمله این اثرات تقویت عمل ضد ویروسی اینترفرونها می باشد. متی مازول برای درمان پر کاری غده تیروئیدیا القاء حالت هیپوتیروئیدی به کار می رود. این ماده سبب مهار سنتز هورمونهای تیروئیدی می شود و در استفاده مزمن گرانولوسیتهای خون محیطی را کاهش می دهد که می تواند سبب حساسیت به عفونت گردد. در این مطالعه ما همزمان اثر متی مازول را برگلبولهای سفید خون و عفونت زائی ویروس HSV-1 در رت بررسی نمودیم. روش کار: تعداد 20 سر رت از نژاد اسپرودالی بطور تصادفی در دو گروه کنترل و درمان تقسیم شدند. القاء هیپوتیروئیدی در گروه درمان با افزودن متی مازول به آب آشامیدنی حیوانات صورت گرفت. حیوانات گروه کنترل حلال متی مازول (آب آشامیدنی) مصرف کردند. دو هفته بعد ، همه حیوانات ویروسHSV-1 را دریافت نمودند و سه روز بعدخون و طحال حیوانات برداشت شد. تعیین تیتر ویروس درعصاره طحال حیوانات با روش Reed- Muench انجام گرفت. تغییرات گلبول های سفید خون با روش هیستولوژیک بررسی شدند. یافته ها: سطح سرمی هورمونهای T3 و T4 در حیواناتی که متی مازول دریافت کردند در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (01/0>P). تیتر ویروس در عصاره طحال حیوانات هیپوتیروئید در مقایسه با حیوانات کنترل بطور معنی داری افزایش داشت (05/0>P). درمان با متی مازول اثر قابل ملاحظه ای بر گلبولهای سفید خون حیوانات نداشت. نتیجه گیری: متی مازول بدون تاثیر بر تعدادگلبولهای سفید خون سبب افزایش عفونت زائی ویروس HSV-1 در رت می شود. به نظر می رسد که کاهش هورمونهای تیروئیدی و اثر ضد ویروسی این هورمونها سبب افزایش عفونت زائیHSV-1 شده باشد