نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorغم خوار نژاد, غزالهfa_IR
dc.contributor.authorشهابی, پرویزfa_IR
dc.contributor.authorصدیقی, میناfa_IR
dc.contributor.authorصادق زاده, بهنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:23:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:23:47Z
dc.date.available1399-08-23T08:23:47Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:23:47Z
dc.date.issued2014-04-01en_US
dc.date.issued1393-01-12fa_IR
dc.identifier.citationغم خوار نژاد, غزاله, شهابی, پرویز, صدیقی, مینا, صادق زاده, بهناز. (1393). نقش احتمالی موج مهار منتشر قشری بر القاء تشنج در آمیگدال جانبی موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 14(1), 37-46.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-254-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591733
dc.description.abstract  زمینه و هدف: مهار منتشر قشری دپولاریزاسیون خود انتشار یابنده نورونی-گلیایی است که معتقدند نقش مهمی در اختلالات نورولوژیک مختلف همچون صرع و میگرن همراه با حمله ناگهانی دارد. ابتدا یک دوره تحریک پذیری کوتاه مدت وجود دارد که بلافاصله با مهار یاخته‏های عصبی دنبال می شود و سپس با یک فاز تحریک پذیری ثانویه طولانی مدت ادامه پیدا می کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین فاز ثانویه مهار منتشر SD و تخلیه های انفجاری تشنجی آمیگدال جانبی در موش صحرایی می باشد.   روش کار‏: موش­های صحرایی نر نژاد ویستار، در محدوده وزنی 350-250 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. این مطالعه روی مقاطع زنده آمیگدال موش صحرایی انجام شد که در آن با KCl ، مهار منتشر شونده ایجاد گردید. با کاربرد بیکوکولین در غلظت زیر آستانه تشنج به مدت 45 دقیقه، مهار منتشردر ثبت برون یاخته‏ای منجر به ایجاد پتانسیل‏های میدانی حمله ای و بین حمله ای شد.   یافته ها: بعد از ایجاد مهار منتشر در آمیگدال جانبی، استفاده از آنتاگونیست گیرنده‏های گلوتامات (AMPA ,NMDA) و مهار کننده کانال‏های پتاسیم و کلسیم همچون AP5 ، CNQX ، TEA و وراپامیل به طور معنی داری دامنه پتانسیل­های میدانی پس سیناپسی تحریکی بعد از مهار منتشر را کاهش داد.   نتیجه گیری: نتایج بر نقش احتمالی مهار منتشر به عنوان سازوکاری برای وقوع صرع لوب گیجگاهی در بافت‏های عصبی مستعد با افزایش تحریک یا کاهش مهار دلالت دارد. مطالعه فاز تحریک پذیری ثانویه، فهم ما از ساز وکار عملکرد مهار منتشر در اختلالات نورولوژیک را زیاد می­کند. این یافته‏ها ممکن است راههای درمان صرع را بهبود بخشند.fa_IR
dc.format.extent337
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectصرعfa_IR
dc.subjectبرش افقیfa_IR
dc.subjectمهار منتشرfa_IR
dc.subjectفعالیت انفجاری تشنجیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleنقش احتمالی موج مهار منتشر قشری بر القاء تشنج در آمیگدال جانبی موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue1
dc.citation.spage37
dc.citation.epage46


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد