نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمأذنی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorارگانی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorرشتچی زاده, نادرهfa_IR
dc.contributor.authorرهبانی نوبر, محمدfa_IR
dc.contributor.authorقربانی حق جو, امیرfa_IR
dc.contributor.authorمهدوی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorرزاقی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی اردبیلی, بابکfa_IR
dc.contributor.authorقائم مقامی, سید جمالfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:22:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:22:40Z
dc.date.available1399-08-23T08:22:39Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:22:40Z
dc.date.issued2006-09-01en_US
dc.date.issued1385-06-10fa_IR
dc.identifier.citationمأذنی, محمد, ارگانی, حسن, رشتچی زاده, نادره, رهبانی نوبر, محمد, قربانی حق جو, امیر, مهدوی, رضا, رزاقی, رضا, رحیمی اردبیلی, بابک, قائم مقامی, سید جمال. (1385). اثر تجویز روی بر استرس اکسیداتیو بیماران همودیالیزی مزمن. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 6(3), 291-299.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-435-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591640
dc.description.abstract  زمینه و هدف: شواهد بسیاری دال بر بالا بودن استرس اکسیداتیو در بیماران همودیالیزی وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر تجویز روی در بهبود استرس اکسیداتیو در بیماران همودیالیزی مزمن انجام شد.   روش کار: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور 65 بیمار همودیالیزی مزمن انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، (35 بیمار)‌ دارونما و گروه دوم، (30 بیمار) 100 میلی گرم عنصر روی ( به صورت سولفات روی) روزانه و به مدت دو ماه دریافت کردند. سپس مکمل و دارونما به مدت دو ماه قطع و به دنبال آن، مطالعه دو ماه دیگر به صورت متقاطع ادامه یافت. مقادیر روی، گلوتاتیون تام ( tGSH = Total Glutathione ) ، مالون دی آلدئید ( MDA = Malondialdehyde )، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم ( Total Antioxidant Capacity =TAC ) و فعالیت سوپراکسید دسموتاز خون تام ( SOD = Superoxide Dismutase ) در نمونه های ناشتا و قبل از دیالیز در روزهای 0 ، 60 ، 120 و 180 ا ندازه گیری شد. یاد آمد غذایی روز قبل از دیالیز در روزهای فوق ثبت و میزان روی رژیم غذایی آنها بر آورد گردید.   یافته ها: روی سرم در حالت پایه در هر دو گروه کمتر از 80 میکروگرم در دسی لیتر بود و تجویز روی در هر دو گروه سبب افزایش معنی دار در سطح سرمی آنها شد. تجویز روی به طور معنی داری در هر دو گروه سبب افزایش سطح سرمی TAC ، tGSH و افزایش فعالیت SOD خون تام گردید. همچنین تجویز روی در هر دو گروه مقادیر MDA سرم را به طور معنی داری کاهش داد. در مرحله مصرف دارونما مقادیر گلوتاتیون در گروه دوم کاهش و مقادیر MDA در این مرحله در گروه اول به طور معنی داری افزایش یافت . میزان نمایه توده بدن (Body Mass Index) در طی مطالعه تغییر معنی داری نشان نداد.   نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که در بیماران همودیالیز استرس اکسیداتیو در دوره عدم تجویز روی تشدید می شود. در این بیماران غلظت های پایین روی سرم با تجویز روی بهبود می یابد و تجویز روی سبب بهبود استرس اکسیداتیو می شود.fa_IR
dc.format.extent113
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectرویfa_IR
dc.subjectهمودیالیزfa_IR
dc.subjectاسترس اکسیداتیوfa_IR
dc.subjectگلوتاتیون تامfa_IR
dc.subjectسوپراکسید دسموتازfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleاثر تجویز روی بر استرس اکسیداتیو بیماران همودیالیزی مزمنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue3
dc.citation.spage291
dc.citation.epage299


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد