نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدوستکامی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorحسینیان, عدالتfa_IR
dc.contributor.authorفاتحی, غلامحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:21:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:21:53Z
dc.date.available1399-08-23T08:21:53Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:21:53Z
dc.date.issued2006-04-01en_US
dc.date.issued1385-01-12fa_IR
dc.identifier.citationدوستکامی, حسین, حسینیان, عدالت, فاتحی, غلامحسین. (1385). شیوع انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST دربیماران با تشخیص اولیه آنژین صدری ناپایدار بستری دربیمارستان بوعلی اردبیل، 1381. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 6(1), 37-43.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-478-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591579
dc.description.abstract  زمینه و هدف: بیماری های عروق کرونری قلب از مهم ترین علل مرگ و میر در کشورهای صنعتی و در کشور ایران است. انفارکتوس میوکارد و آنژین صدری ناپایدار جزو سندرم های بالینی درگیری عروق کرونری قلب هستند. با این تفاوت که مرگ و میر ناشی از انفارکتوس میوکارد بیشتر از آنژین صدری ناپایدار است و مراقبت دقیق تر و بیشتری نیاز دارد. افتراق سریع و تشخیص به موقع بیماران دچار انفارکتوس میوکارد از بیماران دچار آنژین صدری ناپایدار نقش بسیار مهمی در درمان موثر و بهبود پیش آگهی در این بیماران دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST در بیماران بستری با تشخیص اولیه آنژین صدری ناپایدار انجام شد.   روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در بیماران بستری با تشخیص اولیه U/A ( Unstable Angina ) در بیمارستان بوعلی اردبیل طی سال های 1381-1380 انجام شد. اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسشنامه (شامل مشخصات دموگرافیک بیماران، علایم بالینی، تغییرات ECG و آزمایشگاهی) جمع آوری شد. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد و جهت آنالیز از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده گردید.   یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 61 سال و شیوع NSTEMI ( Non-ST Elevated Myocardial Infarction ) در بیماران با تشخیص اولیه آنژین صدری ناپایدار 23 نفر (1/22%) بود. میانگین سنی بیماران NSTEMI ، 5/60 سال و شیوع آن در مردان بیشتر از زنان بود (9/69% درمقابل 4/30%). شایع ترین تغییر ECG دربیماران NSTEMI موج T معکوس و نزول قطعه ST (3/78%) و در بیماران U / A موج T معکوس (5/60%) بود. این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود(001/0 p< ). 7/64% بیماران NSTEMI و 4/27 % بیماران U / A ، درد سینه فوق العاده شدیدی داشتند(004/0 p< ).   نتیجه گیری: حدود یک پنجم بیمارانی که با U/A بستری می شوند NSTEMI دارند و تغییرات ECG به صورت نزول ST همراه با موج T منفی در این بیماران شایع تر از بیماران با U/A می باشد و شدت علایم بالینی وعوارض نیز شدیدتر از U / A است.fa_IR
dc.format.extent154
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآنژین ناپایدارfa_IR
dc.subjectانفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه STfa_IR
dc.subjectتغییرات EKGfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleشیوع انفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ST دربیماران با تشخیص اولیه آنژین صدری ناپایدار بستری دربیمارستان بوعلی اردبیل، 1381fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue1
dc.citation.spage37
dc.citation.epage43


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد