نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباباپور, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorپورفرضی, فرهادfa_IR
dc.contributor.authorصمدزاده, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorمحمدزاده, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorعتیقی, الهامfa_IR
dc.contributor.authorشهباززادگان, بیتاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:21:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:21:24Z
dc.date.available1399-08-23T08:21:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:21:24Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationباباپور, بهزاد, پورفرضی, فرهاد, صمدزاده, مهدی, محمدزاده, علیرضا, عتیقی, الهام, شهباززادگان, بیتا. (1392). مقایسه اثر آتنولول، انالاپریل و هیدروکلروتیازید بر فشارخون Stage II. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 13(3), 247-254.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-37-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/591541
dc.description.abstractزمینه و هدف: پرفشاری خون یکی از مهمترین و شایع‌ترین مشکلات بهداشتی در اکثر جوامع می‌باشد که اغلب بدون علامت بوده و به آسانی قابل ردیابی و کنترل است. درمان‌های دارویی متنوعی برای پرفشاری خون وجود دارند. دیورتیک‌ها، مهار‌کننده های گیرنده‌های بتا، مهارکننده‌های کانال‌های کلسیم، مهار کننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، آنتاگونیست‌های گیرنده آنژیوتانسین، مهارکننده‌های گیرنده آلفا و گشادکننده‌های شریانی از آن جمله‌اند. این مطالعه جهت بررسی مقایسه‌ای تعدادی از این داروها جهت کمک به انتخاب بهترین استراتژی جهت درمان انجام شد.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی به روش دو سوکور بود. 150 بیمار مبتلا به پرفشاری خون که تحت درمان دارویی نبوده، کنتراندیکاسیون برای مصرف هیدروکلروتیازید، انالاپریل و آتنولول نداشتند، به صورت تصادفی در سه گروه قرار گرفته و تحت درمان با سه داروی فوق قرار گرفتند. گروه اول آتنولول 50 میلی گرم روزانه یک عدد، گروه دوم هیدروکلروتیازید 50 میلی گرم روزانه یک عدد و گروه سوم انالاپریل 5 میلی گرم هر 12 ساعت یک عدد دریافت کردند. پس از 3 هفته فشار خون آنها مجدداً اندازه‌گیری شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: آتنولول 7/6±7/26 میلی متر جیوه(%1/16) فشارخون سیستولیک و 2/1±3/10 میلی متر جیوه (%4/10) فشارخون دیاستولیک و 4/6±1/16 میلی متر جیوه(%1/13) میانگین فشارخون شریانی را کاهش داد. انالاپریل باعث 8/8±6/30 میلی متر جیوه(%4/17) کاهش در فشارخون سیستولیک، 4/4±5/11 میلی متر جیوه(4/11%) کاهش در فشار خون دیاستولیک و 0/7±9/17  میلی متر جیوه (%2/14) کاهش در میانگین فشارخون شریانی شد. هیدروکلروتیازید نیز 8/5±1/25  میلی متر جیوه(%6/14) فشارخون سیستولیک، 3/2±2/9 میلی متر جیوه(%3/9) فشارخون دیاستولیک و 4/6±5/14  میلی متر جیوه (%8/11)میانگین فشارخون شریانی را کاهش داد.نتیجه‌گیری: با وجود توصیه روزافزون بر استفاده از هیدروکلروتیازید در درمان فشار خون به نظر می‌رسد استفاده تنها از این گروه دارویی تأثیر کمتری در مقایسه با گروههای دیگر دارد و شاید اضافه کردن این رده دارویی به داروهای دیگر و درمان ترکیبی مناسب‌تر از درمان تک دارویی با این گروه باشد.fa_IR
dc.format.extent138
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپرفشاری خونfa_IR
dc.subjectآتنولولfa_IR
dc.subjectهیدروکلروتیازیدfa_IR
dc.subjectانالاپریلfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمقایسه اثر آتنولول، انالاپریل و هیدروکلروتیازید بر فشارخون Stage IIfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue3
dc.citation.spage247
dc.citation.epage254


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد