اثر پرنوشی بر شدت درد در دیسمنوره اولیه

Abstract

سابقه و هدف: دیسمنوره از جمله مشکلات معمول در زنان است که به دلیل انقباض شدید میومتر و آرتریول های آن بوجود می آید. از جمله عواملی که می تواند باعث انقباض میومتر شده و دیسمنوره را تشدید کند، وازوپرسین می باشد. در این مطالعه اثر پرنوشی که مهمترین عامل کاهنده وازوپرسین است، بر روی شدت درد در دیسمنوره اولیه مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: شدت درد و میزان ناراحتی در دقایق صفر، 45، 90 و 120 پس از شروع درد قاعدگی و طول مدت درد در طی ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی بر روی 59 زن 25-18 ساله در دو گروه اندازه گیری شده است. یافته ها: شدت درد در گروه مورد (سیکل با پرنوشی) در دقیقه 90 پس از شروع درد به شکل معنی داری کمتر از گروه شاهد (سیکل بدون پرنوشی) بوده و میزان ناراحتی در دقایق 45 و 90 در گروه مورد کمتر از گروه شاهد بوده است. طول مدت درد در 8 ساعت اول پس از شروع درد قاعدگی در گروه مورد نیز کمتر از گروه شاهد بوده است. نتیجه گیری: پرنوشی در دقایقی که به شکل فیزیولوژیک باعث بیشترین کاهش وازوپرسین می شود، با کاهش شدت درد و ناراحتی همراه بوده است. توصیه می شود زنان با دیسمنوره در طی قاعدگی از مایعات بیشتری استفاده کرده و از دهیدراتاسیون بپرهیزند.