نقش اورکسین در تحمل و وابستگی به مرفین

Abstract

سابقه و هدف: اگر چه داروهای خانواده اپیوئیدی سبب ایجاد بی­دردی شدید می­شوند و موثرترین شیوه درمان برای درد هسستند ولی ایجاد تحمل و وابستگی به آنها، استفاده مکرر از آنها را محدود می کند. اورکسینA و اورکسینB (هیپوکرتین 1 و هیپوکرتین 2) در سال 1998 کشف ‎شدند که در مناطق درگیر در تحمل و وابستگی یافت می شوند. کاهش چشمگیر علائم فیزیکی سندرم محرومیت در موش­های فاقد اورکسین پیشنهاد می­کند که اورکسین سهم مهمی در وابستگی فیزیکی به مرفین و بروز علائم فیزیکی محرومیت ایفا می­کند.

مواد و روشها: این مطالعه بصورت مرور سیستماتیک بر روی مقالات منتشر شده بین سالهای 1998 تا 2012 در پایگاه های اطلاعات پزشکی MEDLINE ، Pubmed، ISI و Scopus با استفاده از واژه های کلیدی مرفین، اورکسین، تحمل و وابستگی انجام شد.

یافته ها: در حالی که تکرار تزریق مورفین تحمل به اثرات ضد دردی مورفین را توسعه می داد، آنتاگونیست گیرنده اورکسین 1 قبل از درمان تحمل به اثرات ضد دردی مورفین را کاهش می داد، و باعث تاخیر در توسعه تحمل به مرفین می شد. علاوه بر این، تجویز کمکی آنتاگونیست گیرنده اورکسین 1 با مورفین به میزان قابل توجهی باعث کاهش عوارض جسمی قطع مصرف شد.

نتیجه گیری: توسعه آنتاگونیست های گیرنده اورکسین به عنوان پیشگیری از بروز تحمل و وابستگی به مرفین مورد پیشنهاد است.