رابطه ائوزینوفیل های بافتی با پروگنوز در کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن

Abstract

سابقه و هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی پوست (Cutaneous squamous cell carcinoma یا CSCC) دومین کانسر شایع پوستی است. رابطه ائوزینوفیلی بافتی شدید با پروگنوز مطلوب و نامطلوب و یا حتی عدم تاثیر مرتبط دانسته شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه ائوزینوفیلی بافتی با پروگنوز در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی پوست سر و گردن می باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیمارمبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی بخش پاتولوژی بیمارستان شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل(سن، جنس، محل تومورو ...) جمع آوری و وجود تهاجم هیستوپاتولوژیک به عروق و اعصاب در بیوپسی اکسیژنال بررسی شد. تعداد ائوزینوفیل ها زیر میکروسکوپ نوری در ۱۵ فیلد پشت سر هم (مساحت ۱۵ فیلد=۲/۱ میلیمترمربع) در جبهه تهاجمی کارسینوم با بزرگ نمایی ۴۰۰× شمارش شد. رابطه بین میانگین تعداد ائوزینوفیل ها در هر میلیمتر مربع و شدت ائوزینوفیلی بافتی (خفیف و شدید) با فاکتورهای بالینی-هیستوپاتولوژیک آنالیز شدند. یافته ها: میانگین تعداد ائوزینوفیل ها ۱۰۴/۳۹±۹۹/۱۹ بود. میزان بقای کلی، میزان بقای مختص بیماری و میزان بقای بدون بیماری ۵ ساله به ترتیب ۷۲/۷۲%،۶۱/۵۳% و ۸۴/۸۴ % بود. رابطه معنی دار و معکوسی بین بقای بدون بیماری با میانگین تعداد ائوزینوفیل ها وجود داشت(۰/۰۴۳=P) .رابطه معنی داری بین سایر فاکتورهای بالینی- هیستوپاتولوژیک با میانگین تعداد ائوزینوفیل ها یافت نشد. رابطه معنی دار و معکوسی بین میزان بقای کلی و میزان بقای بدون بیماری ساله با شدت ائوزینوفیلی بافتی یافت شد(به ترتیب۰/۰۲p= و ۰/۰۱۳p=). رابطه معنی داری بین بقای مختص بیماری و سایر فاکتورها باشدت ائوزینوفیلی بافتی یافت نشد. نتیجه گیری: رابطه معکوسی بین شدت ائوزینوفیلی بافتی با بقا وجود داشت.