نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقلیزاده, عبدالمجیدfa_IR
dc.contributor.authorنشاط, علی اصغرfa_IR
dc.contributor.authorپاکروان, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorمیری, محمدfa_IR
dc.contributor.authorتقوی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorنیکونهاد, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:46:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:46:32Z
dc.date.available1399-08-23T07:46:32Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:46:32Z
dc.date.issued2018-11-01en_US
dc.date.issued1397-08-10fa_IR
dc.identifier.citationقلیزاده, عبدالمجید, نشاط, علی اصغر, پاکروان, فاطمه, میری, محمد, تقوی, محمود, نیکونهاد, علی. (1397). بررسی کارایی پیل نمک‌زدایی میکروبی اصلاح‌شده در شیرین سازی آب‌ شور دریا. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 20(11), 49-57.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-7769-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/589011
dc.description.abstractسابقه و هدف: فقدان مقادیر کافی آب شیرین یک چالش جهانی است. شیرین سازی آب را می‌توان با استفاده از سیستم‌های حرارتی یا غشایی انجام داد که هرکدام به انرژی قابل‌توجهی نیاز دارند. پیل نمک‌زدایی میکروبی (MDC=Microbial Desalination Cell) فناوری نوینی است که شیرین سازی آب‌، تولید الکتریسیته و تصفیه فاضلاب را در یک راکتور انجام می‌دهد. با توجه به تولید جریان و یون‌زدایی کم این فناوری، این مطالعه با هدف بهبود کارایی فرآیند انجام ‌شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، قابلیت فرآیند MDC اصلاح‌شده جهت شیرین سازی آب دریا (حاوی g/L 20 NaCl) بررسی شد. بدین منظور، محلول کاتد تحت دمش با ازن (O3-MDC)، و محلول میانی در معرض امواج فراصوت قرار گرفت و عملکرد راکتور طی یک دوره راهبری از لحاظ تولید جریان و نمک‌زدایی با راکتور شاهد تحت دمش با اکسیژن (O2-MDC) و بدون امواج فراصوت مقایسه شد. حدود 75 نمونه از هر راکتور برداشت شد. تشکیل بیوفیلم روی آند توسط اسکن میکروسکوپ الکترونی (SEM) و باکتری‌های غالب با تعیین توالی ژن S rRNA16 بررسی شدند. یافته‌ها: با اعمال امواج فراصوت بر محلول نمکی خام و بعد از 24 ساعت راهبری O2-MDC، ولتاژ تولیدی راکتور از 3/9±119 به 4/7±131 میلی ولت افزایش یافت. در یک چرخه راهبری، حداکثر چگالی جریان O2-MDC و O3-MDCبه ترتیب 1/16 و A/m2 5/27 بود و اختلاف معنی داری در نتایج تولید ولتاژ آنها وجود داشت (0/001>p). راندمان نمک‌زدایی O3-MDC و O2-MDC به ترتیب 74% و 55/58% بدست آمد. پروتئوباکتری‌ها، فیرمیکویت‌ها و اسیدوباکتری‌ها باکتری‌های غالب بیوفیلم را شامل می‌شدند. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه MDC اصلاح‌شده با ازن و امواج فراصوت در صورت راهبری صحیح گزینه مناسبی برای نمک‌زدایی آب شور دریا می باشد.fa_IR
dc.format.extent729
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپیل نمک‌زدایی میکروبیfa_IR
dc.subjectپیل سوختی میکروبیfa_IR
dc.subjectمنابع انرژی بیوالکتریکfa_IR
dc.subjectآب‌شور.fa_IR
dc.subjectبهداشت محیطfa_IR
dc.titleبررسی کارایی پیل نمک‌زدایی میکروبی اصلاح‌شده در شیرین سازی آب‌ شور دریاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتجربیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایرانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue11
dc.citation.spage49
dc.citation.epage57


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد