بیان ژن های EGFR و FGFR4 در مبتلایان به سرطان ریه

Abstract

سابقه و هدف: سرطان ریه اختلالی است که به دلیل تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی ایجاد و باعث فعال شدن انکوژن ها و غیر فعال شدن ژن های سرکوب گر تومور آغاز می شود. هدف از این تحقیق بررسی کمی بیان ژن های EGFR و FGFR4 در نمونه خون افراد مبتلا به سرطان ریه نسبت به افراد سالم و بررسی نقش این دو ژن به عنوان بیومارکر جهت غربالگری می باشد. مواد و روش ­ها: این مطالعه مورد-شاهد بر روی 50 نمونه خون افراد مبتلا به سرطان سینه در مقایسه با 50 نمونه کنترل نرمال انجام شد. RNA تام استخراج و cDNA سنتز و بیان بیومارکرهای EGFR و FGFR4 نسبت به ژن مرجع GAPDH با استفاده از تکنیک Real Time PCR در نمونه های دو گروه بررسی کمی شد. یافته ها: افزایش معنی داری در بیان بیومارکرهای هدف در افراد سرطانی نسبت به نرمال مشاهده شد. به طوریکه ژن های FGFR4 و EGFR به ترتیب 4/46 و 3/03 برابر (0/003p=) افزایش بیان نشان دادند. همچنین grade بیماری با میزان بیان بیومارکرها ارتباط معنی­داری نشان داد به طوریکه با افزایش مرحله و درجه شدت سرطان بیان بیومارکرها افزایش یافت (0/003p=). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه از بیان ژن های EGFR و FGFR4می توان به عنوان بیومارکرهای احتمالی هدف جهت غربالگری غیر تهاجمی در تشخیص زود هنگام سرطان ریه استفاده نمود