ارزش تشخیصی سونوگرافی و لاپاراسکوپی در بیضه های غیر قابل لمس

Abstract

سابقه و هدف: کریپتورکیدیسم و یا عدم وجود یک یا هر دو بیضه در کیسه اسکروتوم، جزء شایع ترین اختلال اورولوژیک کودکان است. دو عارضه مهم این وضعیت بدخیمی و ناباروری است. سونوگرافی بیشترین روش تشخیصی تصویری می باشد. ولی در مورد بیضه هایی که در سونوگرافی دیده نمی شوند، لاپاراسکوپی بسیار مفید است. این مطالعه جهت بررسی ارزش تشخیصی سونوگرافی و لاپاراسکوپی جهت تشخیص بیضه های غیر قابل لمس انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تشخیصی بر روی تمامی بیماران با بیضه غیر قابل لمس در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. تمام بیماران جهت سونوگرافی ارجاع شدند، در صورت دیده شدن بیضه در سونوگرافی، بیمار کاندید عمل باز و در صورت دیده نشدن در دو سونوگرافی مختلف، بیمار کاندید لاپاراسکوپی شد. کلیه اطلاعات بدست آمده در پرسشنامه وارد گردید و در نهایت نتایج حاصل از عمل جراحی باز و لاپاراسکوپی و سونوگرافی با هم مقایسه گردید. یافته ها: تعداد 108 بیمار با 131 مورد بیضه نزول نکرده، در سنین بین 1 تا 42 سالگی با میانگین سنی 99/8±9/13 سال، مورد مطالعه قرار گرفتند. 7/78% از بیماران مبتلا به بیضه های نزول نیافته یک طرفه و 3/21% مبتلا به بیضه های نزول نیافته دو طرفه بودند. از موارد یک طرفه 47% طرف چپ و 53% طرف راست مبتلا بودند. حساسیت سونوگرافی در مورد بیضه های داخل شکمی 16% و ویژگی آن 97% بوده، در حالیکه حساسیت در مورد بیضه های داخل کانال اینگوینال 85% و ویژگی آن 76% توسط سونوگرافی ارزیابی شده است. همچنین حساسیت و ویژگی لاپاراسکوپی در مورد بیضه های شکمی و داخل کانال اینگوینال 100% بوده است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که لاپاراسکوپی تشخیصی دارای حساسیت و ویژگی بالایی می باشد و در مواردی مثل بیضه های شکمی که سونوگرافی از تشخیص باز می ماند، می تواند کمک کننده باشد.