ارتباط بین نوع زایمان با بهره هوشی کودکان 6 تا 7 ساله

Abstract

سابقه و هدف: هوش توانایی مشخص برای همگون سازی معلومات داخلی، یادآوری حوادث گذشته دور و نزدیک، استدلال منطقی، ساختن و پرداختن مفاهیم، تبدیل مفاهیم انتزاعی به لفظی و لفظی به انتزاعی و تحلیل ساخت فرمها می باشد. عوامل زیادی روی نمره هوشی کودکان موثر می باشد. نظر به اینکه اثر طولانی مدت نوع زایمان روی تکامل کودک هنوز کاملاً مشخص نیست. این مطالعه با هدف تعیین بهره هوشی کودکان پیش دبستانی بر حسب نوع زایمان در شهر بابل انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کوهورت بر روی120 کودک 7-6 ساله مدارس غیرانتفاعی دخترانه و پسرانه شهرستان بابل طی سالهای 86-1383 انجام شد. 60 نفر از آنان که به روش سزارین متولد شده بودند در گروه مورد و 60 نفر دیگر از کودکان که از نظر وضعیت اقتصادی و اجتماعی، سن مادر، وضعیت تحصیلی والدین، رتبه تولد کودک در خانواده، وزن و سن موقع تولد کودک با گروه مورد یکسان بودند ولی محصول زایمان طبیعی بودند، در گروه شاهد، قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه، اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به وضعیت اقتصادی و اجتماعی و سوابق پزشکی طی مصاحبه با مادران جمع آوری شد و بعد بهره هوشی کودکان با استفاده از آزمون وکسلر پیش دبستانی WPPSI توسط یک روانشناس بالینی تعیین شد. سپس ارتباط بین بهره هوشی کودکان با نوع زایمان سنجیده و در گروه مقایسه شد. یافته ها: میانگین سن مادران در گروه مورد و شاهد به ترتیب 86/6±18/30 و 46/5±73/29 سال و میانگین سن کودک در گروه مورد و شاهد به ترتیب به ترتیب 52/0±83/6 و 35/0±90/6 سال بود. تفاوت معنی داری بر حسب سن در گروهها وجود نداشت. نوع زایمان با بهره هوشی کل، کلامی و عملی کودک هیچگونه ارتباط آماری معنی داری نداشت که میانگین بهره هوشی کل، کلامی و عملی در گروه مورد به ترتیب 92/14±53/96، 4/15±87/96، 58/13±97/92 و در گروه شاهد به ترتیب 53/12±07/94، 99/13±10/97، 28/13±52/91 بوده است. میزان بهره هوشی کل، کلامی و عملی پسران و دختران اختلاف معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نوع زایمان هیچگونه تاثیری بر میزان بهره هوشی کودکان ندارد.