ارتباط ژن OCT4B1و آپوپتوزیس در رده های سلول سرطانی

Abstract

سابقه و هدف: OCT4B1 یکی از واریانت های ژن OCT4 است که به میزان بالایی در رده های سلول سرطانی و نیز بافت های سرطانی بیان می شود. مطالعات اخیر نشان داده اند که این واریانت قدرت آنتی آپوپتوتیکی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مهار این واریانت بر الگوی بیانی ژنهای خانواده آنتی آپوپتوزیس در سه رده سلول سرطانی انسان می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی سه رده سلول سرطانی، AGS، 5637 و U87MG از بانک سلولی انستیتو پاستور ایران خریداری و پس از کشت در دو گروه تست و کنترل با استفاده از تکنولوژی siRNA و روش لیپوفکشن به منظور مهار واریانت OCT4B1، مورد ترانسفکشن قرار گرفتند. پس از تایید مهار ژنی، تخلیص RNA و سنتز cDNA انجام شد و نهایتا بیان ژنهای مورد نظر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و روش Real-Time PCR، تعیین و میزان بیان هر ژن (با مقایسه گروههای تست و کنترل) تعیین گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد الگوی تغییرات بیان ژنی در سه رده سلول سرطانی مورد مطالعه تقریبا مشابه است و ژنهای BCL2، BRAF وBFAR به ترتیب با 87/20، 33/18 و 11/15 برابر بیشترین کاهش بیان را داشته اند. در کل بیان 20 ژن از 26 ژن مورد بررسی کاهش و چهار ژن CASP2، IGF1R ،TNF و MCL1 افزایش بیان جزیی یا بیان بدون تغییر داشته اند. بیان ژن CFLAR در رده سلول سرطانی U87MG، افزایش بیان اما در دو رده سلول سرطانی دیگر کاهش بیان جزیی را نشان داد.

نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده احتمالا مهار OCT4B1 با ممانعت از بیان ژنهای خانواده آنتی آپوپتوزیس موجب کمک به القاء مرگ برنامه ریزی شده در رده های سلول سرطانی می شود.