اثر کوتریموکسازول و ریفامپین در درمان بروسلوز اطفال
(ندگان)پدیدآور
حسنجانی روش, محمدرضازاهدپاشا, یدالهنوع مدرک
Textتحلیلی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سابقه و هدف: بروسلوز یکی از بیماری های عفونی شایع کشور است که کرارا در اطفال دیده می شود. از آنجایی که درمان انتخابی مشخصی در بروسلوز اطفال وجود ندارد، این مطالعه به منظور بررسی اثر کوتریموکسازول با ریفامپین در درمان بروسلوز اطفال انجام گرفته است. مواد و روش ها: این تحقیق بر روی 96 کودک مبتلا به بروسلوز انجام گرفته است. به بیماران بعد از تشخیص کوتریموکسازول و ریفامپین بمدت شش هفته تجویز گردید. کلیه بیماران نیز تا 12 ماه بعد از خاتمه درمان پیگیری شدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی بیماران 3.4±10.3 سال بود. میانگین مدت زمان بروز علائم بالینی تا تشخیص 17±27 روز بود. 82 نفر درمان را به پایان رسانیدند و تا یک سال بعد از خاتمه درمان نیز پیگیری شدند. در دو نفر (2.4%) عود دیده شد. نتیجه گیری: تجویز کوتریموکسازول با ریفامپین به مدت شش هفته با توجه به عود کم، رژیم درمانی مناسبی است گرچه بررسی مقایسه ای با رژیم های درمانی مورد نیاز است.
کلید واژگان
بروسلوزاطفال
درمان
عود
کوتریموکسازول
ریفامپین
بیوشیمی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2000-10-011379-07-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی بابلشاپا
1561-41072251-7170




