اثر کافئین بر ضبط و فراخوانی حافظه در موش

Abstract

سابقه و هدف: مصرف کافئین قادر به تقویت و همچنین تضعیف حافظه است که این مساله می تواند وابسته به دوز باشد. در مطالعه حاضر با استفاده از رفتار اجتنابی غیر فعال، اثر کافئین بر ضبط و فراخوانی حافظه در موش سفید کوچک مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: موش های سفید کوچک پس از توزین، شماره گذاری و دسته بندی به صورت ذیل تحت آزمایش قرار گرفتند: الف) گروه تحت آزمایش: دریافت شوک الکتریکی و کافئین با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم (IP)، ب) گروه شاهد: دریافت شوک الکتریکی و سرم فیزیولوژیکی (IP) و ج) گروه کنترل: صرفا شوک الکتریکی دریافت کردند. در تمام گروه ها، فاکتور تاخیر در قدم گذاری از سکو به کف سیمی محفظه و یا به عبارتی زمان لازم برای ترک نمودن سکوی پلاستیک در دو آزمون ضبط و فراخوانی حافظه مورد مطالعه قرار گرفت. جهت مطالعه ضبط حافظه، کافئین فورا پس از شوک الکتریکی تزریق شد و در مطالعه فراخوانی حافظه، کافئین 23.5 ساعت بعد از شوک الکتریکی تزریق گردید. یافته ها: کافئین با دوز 5mg/kg سبب تقویت حافظه شد ولی در مقایسه با شاهد این اثر معنی دار نبود. همچنین کافئین با این دوز سبب تقویت قابل توجه در فراخوانی حافظه شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهد که کافئین با این دوز بر روی ضبط حافظه اثری ندارد در حالی که فراخوانی را تقویت می نماید.