بررسی اثر عصاره اتانولی گیاه بابونه بر اختلالات هماهنگی-حرکتی در موش صحرایی و تعیین ویژگی های آنتی اکسیدانی گیاه بابونه

Abstract

سابقه و هدف: آلزایمر یک بیماری پیشرونده زوال حافظه و دیگر کارکردهای مهم ذهنی است و از معمول ترین علت دمانس (زوال عقلی) می باشد. اکثر داروهای موجود بر این اختلال مغزی کم اثر هستند. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره اتانولی گیاه بابونه (Matricaria chamomilla) برتعادل و یادگیری حرکتی در موش های صحرایی دریافت کننده اسکوپولامین و موش های صحرایی سالم می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار که به 6 گروه 7تایی تقسیم شدند، استفاده گردید. موش های صحرایی در این آزمایش 1 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسکوپولامین، گروه کنترل آب مقطر و گروههای مدل فراموشی به طور همزمان علاوه بر اسکوپولامین، عصاره گیاه بابونه را با دوز 200 و 500 میلی­گرم به مدت 20 روز و گروههای سالم فقط عصاره دریافت کردند. تعادل حرکتی موش های صحرایی با دستگاه روتارود سنجیده شد.

یافته‌ها: مدت زمان مقاومت و ماندن بر روی گردونه روتارود برای گروه کنترل 51/169 و برای گروه اسکوپولامین 33/46 ثانیه بود (p<0/05). میزان مقاومت و ماندن بر روی گردونه دستگاه روتارود در گروه اسکوپولامین که عصاره با دوز 200 میلیگرم دریافت کرد (5/119 ثانیه) در مقایسه با گروه اسکوپولامین (SCOP) به طور معنی داری افزایش یافت (0/044). عصاره گیاه بابونه با دوزهای 200 و 500 میلی­گرم در گروههای سالم که فقط عصاره دریافت کردند به طور چشمگیری مدت زمانمقاومت و ماندن بر روی گردونه دستگاه روتارود (3/168 و 263 ثانیه به ترتیب) را در مقایسه با گروه اسکوپولامین افزایش داد (000/0p=، 000/0p=).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه بابونه احتمالا به واسطه خاصیت آنتی اکسیدانی بالا باعث بهبودی تعادل حرکتی در موش های صحرایی دریافت کننده اسکوپولامین می شود.