نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسماعیلی دوکی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorمهربانی طبری،, سانازfa_IR
dc.contributor.authorهادیپور،, عباسfa_IR
dc.contributor.authorبیژنی, ،علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:44:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:44:52Z
dc.date.available1399-08-23T07:44:50Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:44:52Z
dc.date.issued2011-07-01en_US
dc.date.issued1390-04-10fa_IR
dc.identifier.citationاسماعیلی دوکی, محمدرضا, مهربانی طبری،, ساناز, هادیپور،, عباس, بیژنی, ،علی. (1390). مانومتری آنورکتال بعنوان ابزار تعیین لزوم بیوپسی رکتوم در کودکان مبتلا به یبوست مزمن شدید. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 13(4), 60-66.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3844-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588844
dc.description.abstractسابقه و هدف: یبوست یکی از شایعترین اختلالات دستگاه گوارش کودکان است. مانومتری آنورکتال، ابزار غیر تهاجمی جهت تعیین علت آن می باشد. هدف از این مطالعه مشخص کردن یافته های این ابزار و ارتباط آن با برخی از علائم بالینی و تعیین لزوم بیوپسی رکتوم می باشد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در مدت 2 سال (1389-1387) بر روی 192 کودک 6 ماهه تا 12 ساله مبتلا به یبوست مزمن در بیمارستان کودکان امیرکلا انجام شد. برای بیماران مقاوم به درمان، مانومتری انجام شد. ارتباط بی اختیاری مدفوع، رفتار نگه داشتن مدفوع با رفلکس مهاری آنورکتال (RAIR)، تونیسیته اسفنگتر داخلی آنال و لزوم بیوپسی رکتوم، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران 5/27±1/48 ماه بود. RAIR در 177 بیمار (2/92%) مثبت و در 15 بیمار (8/7%) منفی بوده است. میانگین تونیسیته اسفنگتر داخلی آنال cmH2O 34.1±19.9 بوده است. تمام بیماران با بی اختیاری مدفوع، RAIR مثبت بودند، همچنین تمام بیماران با رفتار نگه داشتن مدفوع نیز RAIR مثبت بودند. در 6 مورد بیوپسی رکتوم لازم شد که در 4 مورد بیماری هیرشپرونگ تأئید گردید (08/2% بیماران) و در این 4مورد، RAIR به طور کامل مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، اگرچه در اکثر مبتلایان به یبوست مزمن شدید، RAIR مثبت است، ولی وجود بیماری هیرشپرنگ خصوصاً در بیماران بدون بی اختیاری مدفوع و رفتار نگه داشتن مدفوع منتفی نیست و مانومتری آنورکتال در این گروه خاص جهت انتخاب آنها برای بیوپسی رکتوم مفید است.fa_IR
dc.format.extent217
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectیبوستfa_IR
dc.subjectمانومتریfa_IR
dc.subjectرکتومfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمانومتری آنورکتال بعنوان ابزار تعیین لزوم بیوپسی رکتوم در کودکان مبتلا به یبوست مزمن شدیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue4
dc.citation.spage60
dc.citation.epage66


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد