اثر عصاره هیدرومتانولی بهار نارنج Citrus aurantium بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش های صحرایی نر

Abstract

سابقه و هدف: در طب سنتی ایران استفاده از بهار نارنج جهت درمان طیف وسیعی از بیماری های عصبی به عنوان آرامش بخش، خواب آور و ضد تشنج پیشنهاد گردیده است استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری ها از جمله تشنج بعلت اثرات سوء کمتر، رو به فزونی می باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی خواص بهار نارنج در کنترل حملات تشنج در موش صحرایی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 42 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (gr250-200) که به 6 گروه کنترل(PTZ)، کنترل مثبت (فنوباربیتال) و گروه درمانی عصاره (75mg/kg و 150 و 300 و 600) تقسیم شدند، انجام گردید. تزریق به صورت داخل صفاقی انجام شد. پس از جمع آوری و خشک کردن گل برگ های تازه گیاه، عصاره متانولی (70%) بوسیله پرکولاتور تهیه و پس از حذف اتانول، عصاره بوسیله آون در دمای 40 درجه سانتی گراد خشک شد. برای ایجاد تشنج از پنتیلن تترازول با دوز90mg/kg استفاده گردید و تغییرات زمان شروع تشنج، دوام تشنج، درصد مرگ و میر و درصد حفاظت از حملات تشنجی برای گروههای مختلف اندازه گیری و با گروه کنترل (PTZ) و کنترل مثبت (فنوباربیتال) مقایسه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که دوز (300mg/kg ) عصاره دوره تأخیر تشنج را (8±198%) در مقایسه با گروه کنترل (3±78%) و طول دوره تشنج را (46±430%) در مقایسه با گروه کنترل (110±1350%) بطور معنی داری کاهش داد (05/0>p). حفاظت از حملات نیز توسط دوزهای متفاوت در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد که مؤثر ترین دوز (600mg/kg (6±78% در مقایسه با گروه کنترل صفر بود (05/0>p). مرگ و میر ناشی از تشنج نیز بطور معنی داری توسط عصاره در دوز 300mg/kg برابر با 0% (صفر) در مقایسه با گروه کنترل (36%) کاهش یافت (01/0>p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که عصاره هیدرو متانولی بهار نارنج می تواند برای پیشگیری از حملات تشنج بکار رود.