عوامل موثر بر خروج قبل از موعد IUD در جمعیت تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی روستایی شهرستان بابل

Abstract

سابقه و هدف: یکی از معضلات در زمینه استفاده از آی.یو.دی به عنوان وسیله داخل رحمی پیشگیری از بارداری و خروج زودتر از موعد آن می باشد که میزان کارآیی و استفاده از آی.یو.دی را کاهش می دهد. این مطالعه به منظور تعیین عوامل موثر بر خروج قبل از موعد آی.یو.دی انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه براساس اطلاعات موجود از پرونده 385 نفر از زنان که در طی سال های 76-1370 در 11 مرکز بهداشتی درمانی روستایی بابل، آی.یو.دی گذاشته بودند، انجام گردید و وضعیت سرنوشت آنها تا پایان سال 1378 مورد پیگیری قرار گرفت. اطلاعات از پرونده تنظیم خانواده استخراج و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین (انحراف معیار) مدت استفاده از آی.یو.دی 36 ماه (24%) بود. از 385 نفر زنان مورد مطالعه در 263 نفر (62%) آی.یو.دی قبل از موعد مقرر خارج گردید. خونریزی (28.9%)، تمایل به حاملگی مجدد (19.8%) و عفونت (10.6%) از شایع ترین علل خروج نسبت به کل موارد خروج بوده اند. بیشترین میزان خروج (26%) و بیشترین دفع در سال اول اتفاق افتاد. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه میزان خروج زودتر از موعد آی.یو.دی نسبتا بالا است و شایع ترین علت خروج، خونریزی، تمایل حاملگی مجدد و عفونت می باشد. بسیاری از موارد خارج شده اندیکاسیون خروج نداشته اند که نشان دهنده این امر است که بایستی در انتخاب افراد استفاده کننده از آی.یو.دی و نحوه گذاشتن آن دقت بیشتری انجام گیرد و در این خصوص آموزش لازم و مداوم به کارشناسان برنامه تنظیم خانواده ارائه گردد.