تاثیر زیست چسب مخاطی در کاهش درد و طول دوره زخم آفتی دهان

Abstract

سابقه و هدف: آفت دهانی، یکی از ضایعات شایع دهانی است که به صورت زخم های عود کننده بروز می کند عوامل مختلفی در اتیولوژی آفت دهانی از جمله، اختلالات ایمنی، نقائص خونی و استرس های روحی موثرند. برای درمان این ضایعات روش های گوناگونی از جمله استفاده از استروئیدها توصیه می شود. در این تحقیق نوعی چسب مخاطی معرفی شده که به تنهایی و همچنین به عنوان حامل استروئید برای درمان زخم آفتی دهان، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی و به روش دوسوکور با نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند: گروه اول (پیش آزمون)، شامل 20 نفر، که برای تعیین میزان چسبندگی و سایر عوارض جانبی چسب مخاطی، چسب بدون دارو دریافت کردند. گروه دوم نیز شامل 20 نفر، به عنوان مورد و شاهد با سابقه زخم آفتی مینور انتخاب شدند و طی دو دوره ابتلا به زخم آفتی، یک بار با چسب مخاطی بدون دارو (شاهد) و بار دیگر با چسب مخاطی حاوی دارو (مورد) تحت درمان قرار گرفتند. آنالیز آماری یافته ها با استفاده از آزمون student T-test انجام شد. یافته ها: در گروه پیش آزمون، مدت چسبندگی در همه افراد حداقل 20 دقیقه بود و هیچ طعم یا بو و عوارض خاصی گزارش نشد. در گروه مورد و شاهد، مدت زمان رسیدن به بی دردی و مدت زمان بهبودی کامل، تقریبا یکسان بود. مدت زمان بهبودی، در افراد گروه مورد و شاهد، بعد از درمان کوتاهتر از دوره های ابتلا قبل از درمان بود (P<0.000). نتیجه گیری: از آنجایی که درد زخم آفتی معمولا به علت عفونت ثانویه و یا تحریک مکانیکی و شیمیایی می باشد، استفاده از چسب مخاطی به عنوان یک ماده پوشاننده و محافظ می تواند باعث بی دردی و تسریع مدت زمان بهبودی زخم آفتی دهان شود. وجود یا عدم تریامسینولون نیز، در چسب مخاطی تاثیری در کاهش درد و تسریع مدت زمان بهبودی زخم آفتی ندارد.