تاثیر سیگار بر ترکیبات بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط قبل و بعد از درمان

Abstract

سابقه و هدف: تحقیقات بسیاری درباره رابطه بین بیماری پریودنتال و کشیدن سیگار وجود دارد. اما در مورد این رابطه و تغییرات ترکیبات بزاق مطالعات زیادی صورت نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سیگار بر ترکیبات بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط قبل و بعد از درمان است. مواد و روش ها: در این تحقیق از 30 بیمار (15 نفر سیگاری و 15 نفر غیر سیگاری) با میانگین سنی 33 سال از میان بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی بابل نمونه بزاق تهیه شد. پارامترهای آزمایشگاهی مورد بررسی شامل موارد زیر بودند sIgA و sIgG، الکترولیت های سدیم، پتاسیم و فسفر، کلسیم، منیزیم، آلبومین و آمیلاز. نمونه گیری از بزاق در دو مرحله قبل و بعد از درمان فاز بهداشتی انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده با آزمون های T-test و Paired T-test تحت پردازش آماری قرار گرفتند. یافته ها: قبل از درمان غلظت sIgA، پتاسیم و فسفر در افراد سیگاری بیشتر از افراد غیر سیگاری بود (P<0.05). بعد از درمان غلظت پتاسیم و فسفر در افراد سیگاری (0.8±11.27=P و 0.57±18.8=K) بیشتر از افراد غیر سیگاری (0.8±8.83=P و 0.43±16.78=K) و غلظت منیزیم در افراد غیر سیگاری (0.55±2.73) بیشتر از افراد سیگاری (0.13±1.16) بود (P<0.05). بعد از درمان در افراد سیگاری غلظت sIgA و منیزیم کاهش یافت (P<0.05). کاهش sIgA در سیگاری ها (0.011±0.08) بیشتر از غیر سیگاری ها (0.012±0.03) بود (P=0.005). بعد از درمان در افراد غیر سیگاری غلظت sIgA کاهش و غلظت کلسیم افزایش یافت (P<0.05). نتیجه گیری: غلظت sIgA بدنبال درمان در هردو گروه کاهش داشته که نشاندهنده کاهش التهاب پس از درمان است. مصرف سیگار تاثیر قابل توجهی در تغییرات ترکیبات بزاق پس از درمان ندارد.