نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکریم پور،, عباسعلیfa_IR
dc.contributor.authorترابی زاده،, ژیلاfa_IR
dc.contributor.authorصدوقی،, مهرانگیزfa_IR
dc.contributor.authorصادقی دارابی, سیدسعیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:44:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:44:06Z
dc.date.available1399-08-23T07:44:05Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:44:06Z
dc.date.issued2005-01-01en_US
dc.date.issued1383-10-12fa_IR
dc.identifier.citationکریم پور،, عباسعلی, ترابی زاده،, ژیلا, صدوقی،, مهرانگیز, صادقی دارابی, سیدسعید. (1383). اثرات سمی کلرید آلومینیوم بر جفت و رحم موش های حامله. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 7(1), 22-27.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-2648-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588768
dc.description.abstractسابقه و هدف: آلومینیوم ماده سمی شناخته شده ای برای بدن می باشد. اثرات سمی آن بر ساختمان های مختلف حیوانات آزمایشگاهی بالغ مورد مطالعه زیادی قرار گرفت. اما مطالعه اثرات آن بر ساختمان های تولید مثلی همچنان ناکافی می باشد. در این تحقیق ساختمان جفت و رحم موش های حامله ای که در یک دوره زمانی کوتاه در معرض کلرید آلومینیوم قرار گرفتند مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: حیوان مورد استفاده در تحقیق موش های سفید NMRI بوده است. موش های ماده با پلاک واژنی مثبت بطور تصادفی در 6 گروه جای داده شدند (در هر گروه 12 راس). در سه گروه اول که گروه های تجربی این مطالعه بودند به حیوانات در یک نوبت کلرید آلومینیوم با دوز 150mg/kg و بترتیب در روزهای دهم، یازدهم و دوازدهم حاملگی تزریق شد. به موش های گروه های شاهد در همان روز نرمال سالین تزریق شد. در روز پانزدهم موش ها کشته شده و جنین ها از رحم بیرون آورده شدند. وزن و قطر جفت ها اندازه گیری شده و ساختمان ماکروسکوپی جفت و رحم با استفاده از استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. از رحم مقاطع بافتی تهیه و مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفت. یافته ها: در گروه های تجربی روزهای دهم، یازدهم و دوازدهم بترتیب 14.3، 13.8 و 13.3 درصد از جنین ها از جفت هایی با ظاهری ناهنجار و آتروفی شده برخوردار بودند که بطور معنی داری از گروه های شاهد مربوط به خود بالاتر بوده است (P<0.05). میانگین قطر جفت ها در گروه های مزبور بترتیب 7.2، 7.2 و 7.3 میلی متر بود درحالیکه در هر سه گروه شاهد این میزان 7.6 میلی متر و بطور معنی داری بیشتر بوده است (P<0.05). در ساختمان خارجی رحم گروه های تجربی نواحی هموراژیک و نیز در مقاطع میکروسکوپی واکنش آماسی و کانون های نکروزه در میومتر مشاهده شده است. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که کلرید آلومینیوم می تواند باعث ایجاد اختلالات ساختمانی در جفت و رحم موش های حامله شود. این یافته می تواند اثرات سمی این ماده را بر جنین حیوانات حامله با مکانیسم آسیب جفتی مطرح نماید.fa_IR
dc.format.extent279
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلرید آلومینیومfa_IR
dc.subjectآسیب جفتیfa_IR
dc.subjectآسیب رحمیfa_IR
dc.subjectتراتوژنfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleاثرات سمی کلرید آلومینیوم بر جفت و رحم موش های حاملهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue1
dc.citation.spage22
dc.citation.epage27


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد