الگوهای اپیدمیولوژیکی گاز‌گرفتگی مصدومین زیر 18 سال شهرستان بابل‎ ‎‏(1393-1389)‏

Abstract

سابقه و هدف: روند رو به افزایش جمعیت سگ­های ولگرد و آمار رو به گسترش موارد حیوان­گزیدگی و پراکندگی هاری در بسیاری از استان­های کشور، لزوم توجه بیشتر به کنترل بیماری و پژوهش در جنبه­های مختلف آن را یادآوری می­کند. لذا این مطالعه به منظور بررسی الگوهای اپیدمیولوژیکی گاز­گرفتگی مصدومین زیر 18 سال شهرستان بابل انجام شد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی، داده های کلیه مصدومین حیوان­گزیده زیر 18 سال در بازه زمانی 5 ساله (1393-1389)، از روی دفاتر ثبت هاری مرکز بهداشت بابل استخراج گردید. مشخصات جمعیت شناختی، نوع حیوان و برخی از الگوهای زمانی و بالینی مجروحان مورد بررسی قرار گرفت.

یافته­ ها: میانگین سنی مصدومین 4/64±11/24 سال بود. نسبت جنسی پسر به دختر 4/82 و پسران 598 (82/8%) نفر از موارد گازگرفتگی را تشکیل می­دادند. از نظر محل رخداد گازگرفتگی 528 نفر (73/1%) در مناطق روستایی و مابقی در مناطق شهری رخ داده بودند. بیشترین موارد گزش در هر دو جنس؛ 521 نفر(87/1%) در پسران و در دختران 100 نفر(80/6%)، توسط سگ­ها بوده است. میزان بروز موارد حیوان گزیدگی زیر 18 سال در طی این سالها به ازای صد هزار نفر بین 82/5 تا 123/1 یک روند افزایشی را طی نموده است.

نتیجه ­گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بیشتر موارد حیوان گزیدگی مربوط به سگ و بیشتر موارد حیوان گزیدگی در مناطق روستایی اتفاق افتاده بود.