ارزیابی ارتباط پلی مورفیسم تک نوکلیوتیدی (rs2275913) در ژن اینترلوکین 17 با عفونت مزمن هپاتیت B در مراجعه کنندگان بیمارستان طالقانی تهران

Abstract

div style=text-align: justify;span style=font-family:times new roman;strongspan style=color:blue;span style=font-size:10.0pt;سابقه و هدف:/span/span/strong span style=font-size:10.0pt;بیماری هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;B/span/spanspan style=font-size:10.0pt; یکی از دلایلnbsp; اصلی در التهاب و آسیب های کبدی است که می تواند منجر به عفونت مزمن ویروسی هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;B/span/spanspan style=font-size:10.0pt; شود. پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی در ژن سایتوکاین ها می تواند بر پاسخ ایمنی میزبان تاثیر بگذارد. اینترلوکین ۱۷ که توسط سلول های /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;Thelper17/span/spanspan style=font-size:10.0pt; تولید می شود مشخص شده که در عملکرد سیستم ایمنی در بیماری های عفونی و التهابی نقش باز‌ی می کند. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط میان پلی مورفیسم در ژن/span/spanspan style=font-family:times new roman,serif;span style=font-size:10.0pt;rs/span/spanspan style=font-family:times new roman,serif;span style=font-size:10.0pt;2275913) /span/spanspan style=font-family:times new roman,serif;span style=font-size:10.0pt;IL-17)/span/spanspan style=font-family:times new roman;span style=font-size:10.0pt;nbsp;و عفونت مزمن هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;B/span/spanspan style=font-size:10.0pt; انجام شد./span span style=font-size:10.0pt;/spanbr strongspan style=color:blue;مواد و روشshy;ها:/span/strong این مطالعه موردی-شاهدی بر روی ۱۳۰ بیمار مزمن و ۱۳۰ فرد سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. افراد بیمار با نتیجه مثبت تست الایزا برای span dir=LTRHBsAg/span و span dir=LTRAnti-HBc Ab/span و افراد شاهد با نتیجه منفی این تست وارد مطالعه شدند. برای تعیین ژنوتیپ در هر دو گروه از span dir=LTRDNA/span استخراج شده از نمونه خون با روش span dir=LTRSalting out/span استفاده شد. تعیین ژنوتیپ با روش span dir=LTRPCR-RFLP/span انجام گرفت. span dir=LTR/spanbr strongspan style=color:blue;span style=font-size:10.0pt;یافته ها:/span/span/strong span style=font-size:10.0pt;فراوانی ژنوتیپ در /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;rs/span/spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;2275913/span/spanspan style=font-size:10.0pt; تفاوت معنی داری بین دو گروه بیمار و شاهد نشان نداد. توریع ژنوتیپ در گروه بیمار به صورت /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;GG/span/spanspan style=font-size:10.0pt; 40/8%، /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;AG/span/spanspan style=font-size:10.0pt; 41/5% و /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;AA/span/spanspan style=font-size:10.0pt; 17/7% و در گروه شاهد /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;GG/span/spanspan style=font-size:10.0pt; 42/3% و/spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;AG/span/spanspan style=font-size:10.0pt; 45/4% و /spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;AA/span/spanspan style=font-size:10.0pt; 12/3% مشخص شد (0/469/spanspan dir=LTRspan style=font-size:10.0pt;p=/span/spanspan style=font-size:10.0pt;)./spanspan style=font-size:10.0pt;/spanbr strongspan dir=RTLspan style=color:blue;span style=font-size:10.0pt;نتیجه گیری:/span/span/span/strong span dir=RTLspan style=font-size:10.0pt;نتایج مطالعه ارتباطی میان پلی مورفیسم در ژن /span/spanspan style=font-size:10.0pt;IL-17 rs2275913/spanspan dir=RTLspan style=font-size:10.0pt; با بیماری هپاتیت /span/spanspan style=font-size:10.0pt;B/spanspan dir=RTLspan style=font-size:10.0pt; مزمن نشان نداد/span/span/span/div