اثربخشی آب، شیر و آب لیموی طبیعی درترشح کبدی-صفراوی رادیوداروی99mTc-MIBI دراسکن پرفیوژن قلب

Abstract

سابقه و هدف: پیدایش پرتوزایی خارج قلبی در کبد، مجاری صفراوی و روده‌ها از دشواری‌های تصویربرداری اسکن پرفیوژن میوکارد در تشخیص بیماری‌های عروق کرونر قلب به‌شمار می‌آید. هدف از این مطالعه، مقایسه میزان اثربخشی آب، شیر و آب لیموی طبیعی بر روی ترشح کبدی و پیرو آن کاهش پرتوزایی مزاحم زیرقلبی رادیوداروی 99mTc- sestamibiدر این نوع از اسکن‌ها می‌باشد. مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 100 بیمار زن مراجعه کننده برای انجام اسکن پرفیوژن قلب به روشSPECT به بیمارستان شهید بهشتی بابل، انجام شد. این بیماران در مرحله استرس (با دارو)، به صورت تصادفی به 4 گروه: بیماران بدون دریافت نوشیدنی (گروه1)، بیماران دریافت کننده 250 میلی‌لیتر آب (گروه2)، بیماران دریافت کننده250 میلی‌لیتر شیر پرچرب (گروه3)، بیمارن دریافت کننده 250 میلی‌لیتر آب لیموی رقیق شده (گروه4) تقسیم شدند. با بدست آوردن اندازه‌های جذب قلب و کبد، نسبت آنها (Heart/Liver) برآورد گردید. میزان کاهش پرتوزایی مزاحم خارج قلبی پس از دریافت نوشیدنی‌های مزبور در گروه‌های گوناگون براساس ارزیابی‌های چشمی و نیمه‌کمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: گروه‌های چهارگانه مورد مطالعه، از نظر سن، وزن و شاخص توده بدنی تفاوت معنی‌داری با هم نداشتند. نسبت H/L در گروه یک 0/038±0/13، در گروه دو 0/039±0/15، در گروه سه 0/055±0/17 و در گروه چهار 0/039±0/15 بود که در بررسی‌های آماری مشخص شد، تنها در گروه3 نسبت به گروه1 میزان کاهش پرتوزایی مزاحم زیرقلبی معنی‌دار بود (0/027p=). همچنین طبق ارزیابی چشمی و نیمه‌کمی داده‌های خام تصاویر، تنها در گروه 3، تعداد 18 نفر از 25 بیمار، پرتوزایی مزاحم زیرقلبی کمتری نسبت به پرتوزایی قلبی داشتند که نسبت به گروه 1 معنی دار بوده است (0/001p=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نوشیدن حداقل 250 میلی‌لیتر شیر پرچرب می‌تواند پرتوزایی مزاحم زیرقلبی را کاهش دهد.