اثر عصاره هیدروالکلی بومادران بر روی خاصیت ضد درد مورفین در موش صحرائی

Abstract

سابقه و هدف: گیاه بومادران، از جمله گیاهانی است که به واسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز، اثرات ضد التهابی آن به اثبات رسیده و این خود دلیلی برای بررسی اثرات ضد درد آن می باشد. در این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی بومادران بر خاصیت ضد درد مورفین، جهت کاهش دوز مصرفی مورفین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه با استفاده از روش Tail flick test، آزمایشات بر روی موش های صحرایی انجام شد. ابتدا دوز مناسب (تزریق داخل صفاقی) مورفین جهت ایجاد بی دردی از طریق دوز-پاسخ، انتخاب شد. سپس اثر ضد درد دوزهای مختلف گیاه بومادران (100 و 75 و 50 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم) و همچنین اثر این دوزها بر خاصیت ضد درد در دوز مناسب مورفین (2.5mg/kg) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده و با استفاده از روش شش گامی تجزیه و تحلیل پراش، بهترین دوز عصاره جهت افزایش اثر ضد درد مورفین 75mg/kg انتخاب گردید (P<0.05). زمان عکس العمل موش های گروه کنترل به محرک دردزا در حدود 2 تا 3 ثانیه و زمان عکس العمل موش هایی که دوزهای مختلف عصاره هیدروالکلی بومادران را قبل از تزریق مورفین (2.5mg/kg) دریافت نموده بودند نسبت به موش هایی که مورفین به تنهایی دریافت کرده بودند، افزایش معنی داری را نشان داد (P<0.05). نتیجه گیری: تمام دوزهای بکار رفته از عصاره هیدروالکلی بومادران موجب افزایش اثر ضد درد مورفین به صورت معنی دار شدند (P<0.05). در ضمن بیشترین اثر در دقیقه 45 آزمایش مشاهده گردید.