میزان حاملگی به دنبال لاپاراسکوپی در زنان نابارور

Abstract

سابقه و هدف: لاپاراسکوپی یکی از روشهای ارزیابی علل ناباروری می باشد. که در تشخیص و درمان ناهنجاریهای لگنی، برطرف کردن چسبندگیها و بازکردن انسداد لوله ها، ‌برداشتن میوم، کوتریزاسیون تخمدان در تخمدان پلی کیستیک، تخلیه کیست تخمدان نیز استفاده می شود و در میزان باروری نیز موثر است. لذا این مطالعه به منظور بررسی میزان باروری به دنبال لاپاراسکوپی درزنان نابارور انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 75 زن نابارور که تحت لاپاراسکوپی بدلیل عدم پاسخ به درمانهای ناباروی قرار گرفته بودند انجام شد. اطلاعاتی مشتمل بر ‌سن، نوع و مدت نازایی، نوع جراحی انجام شده با لاپاراسکوپی و میزان حاملگی به دنبال عمل جراحی و فاصله زمانی وقوع حاملگی پس ازلاپاراسکوپی بررسی گردید. یافته ها: از 75 بیمار مورد مطالعه، 64 نفر (3/85%) بدلیل ناباروری اولیه و 11 نفر (7/14%) بعلت ناباروری ثانویه تحت لاپاراسکوپی قرار گرفتند. لاپاراسکوپی نشان داد که علل نازایی در بیماران مورد مطالعه چسبندگی، انسداد لوله های رحمی، مشکلات تخمدانی، آندومتریوز و کیست تخمدان می باشد و پس از درمان با لاپاراسکوپی 26 مورد (7/34%) حاملگی اتفاق افتاد. میانگین مدت زمان حاملگی پس از لاپاراسکوپی 9/9±3/15 ماه بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که لاپاراسکوپی روش مناسبی در تشخیص و درمان ناباروری بوده و منجربه افزایش میزان باروری می شود.