بررسی اثر میان مدت MDMA (اکستازی) بر اضطراب در موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نر با استفاده از تست Plus Maze

Abstract

سابقه و هدف: مصرف حاد اکستازی (Methylendioxymetamphetamine, MDMA) اثرات وابسته به دوز بر رفتارهای مرتبط با اضطراب ایجاد می کند. دوز بالای MDMA در کوتاه مدت اثر ضد اضطرابی داشته و دوزهای کمتر MDMA رفتار شبه اضطراب را در تست ماز بعلاوه ای شکل افزایش می دهد. این مطالعه به منظور بررسی اثر دوزهای پایین MDMA در میان مدت (7 روز) بر اضطراب در موش صحرائی نر انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 28 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار به وزن تقریبی 20±200 گرم انجام شد. حیوانات بطور تصادفی به 4 گروه 7 تایی تقسیم شدند و گروه های آزمایشی برای یک هفته MDMA با دوزهای مختلف ( 5mg/kg و 5/2، 25/1) و گروه شم، سالین (1ml/kg) بصورت درون صفاقی دریافت نمودند. سنجش اضطراب یک روز قبل از تزریق و30 دقیقه بعد از آخرین تزریق بوسیله ماز بعلاوه ای شکل مرتفع انجام گرفت. یافته ها: تزریق MDMA درصد زمان ماندن در بازوی باز را بطور قابل توجهی افزایش داد که بیشترین میزان آن در گروه آزمایشی دریافت کننده دوز mg/kg 5 با میانگین 337/33±77/29 مشاهده شد. درصد ورود به بازوی باز با افزایش دوز MDMA افزایش یافت که تفاوت بین گروه آزمایشی دریافت کننده دوز 2.5mg/kg و گروه سالین از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0>p). با افزایش دوز MDMA شاخص خالص فعالیت حرکتی کاهش یافت، MDMA سبب کاهش تاخیر در ورود به بازوی باز گردید. گروه آزمایشی دریافت کننده دوز 2.5mg/kg رتها تاخیر کمتری در ورود به بازوی باز نسبت به بقیه گروه های آزمایشی با میانگین 188/114±83/70 نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که دوزهای پایین MDMA در میان مدت (7 روز متوالی) می تواند برخی شاخص های اضطراب (ترس از ارتفاع) در رتها را کاهش دهد.