امید به حیات نوزادانVLBW در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان مهدیه (تهران)

Abstract

سابقه و هدف: نوزادان با وزن تولد کمتر از1500 گرم (VLBW)حدود 7-4% تولدهای زنده را تشکیل میدهند و علت یک سوم مرگ دوره نوزادی هستند. این مطالعه به منظور تعین میزان بهبودی، عوارض و فاکتورهای پیشگویی کننده مرگ نوزادان VLBW انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در بخش NICU بیمارستان مهدیه تهران بمدت سه سال(89-1387) بر روی تمام نوزادانVLBW انجام شد. نوزادان از بدو تولد تا هنگام ترخیص یا فوت مورد بررسی قرار گرفتند. سپس اطلاعات بدست آمده مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: طی سه سال564 نوزاد وارد مطالعه شدند که میزان بهبودی بطورکلی 9/70%، در نوزادانELBW برابر 3/33% و در وزن بین1500-1001 گرم 1/84% بود. میانگین وزن تولد نوزادان 258±1179گرم، میانگین سن حاملگی 5/2±6/29 هفته و متوسط مدت زمان بستری نوزادان 6/23±7/29 روز بود. نوزادان بهبود یافته در مقایسه با نوزادان فوت شده متوسط وزن تولد بیشتر (189±1275 در مقابل 253±944) (001/0>p)، سن حاملگی بالاتر (2/2±5/30 در مقابل 2±5/27) (001/0>p) و آپگار دقیقه پنجم بهتر (7/1±9/6 در مقابل 1/2±5) (001/0>p) داشتند ولی در نوزادان فوت شده نیاز به احیاء بدو تولد بطور قابل توجهی بیشتر بود (001/0>p). نتایج آنالیز چند متغیره نشان دادکه وزن پایین هنگام تولد، نیاز به استفاده از تهویه مکانیکی (با یا بدون نیاز به تجویز سورفاکتانت)، خونریزی ریه و معده مهمترین فاکتورهای پیشگویی کننده مرگ در نوزادانVLBW هستند. نتیجه گیری: اگرچه میزان بهبودی نوزادان ما قابل مقایسه با اکثر کشورهای در حال توسعه است اما به منظور افزایش بهبودی خصوصا در نوزادانELBW، بهبود کیفیت مراقبتهای پری ناتال، سطح بندی خدمات، احیای استاندارد در اتاق زایمان و ارتقاء کیفی خدمات در بخش NICU توصیه میشود.