مقایسه سطح منیزیم سرم در زنان باردار با وبدون دیابت دوران بارداری

Abstract

سابقه و هدف: منیزیوم داخل سلولی یک کوفاکتور برای آنزیم های متعددی در متابولیسم کربوهیدرات می باشد. مطالعه حاضر با هدف بیان نقش منیزیوم به عنوان یک عامل مؤثر و زمینه ساز در ایجاد اختلال در متابولیسم گلوکز در زنان باردار با و بدون دیابت دوران بارداری انجام شده است.

مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی بر روی زنان باردار 24 تا 32 هفته مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان آیت الله روحانی بابل انجام شد. بیماران به 4 گروه باردار سالم، باردار پرخطر از نظر دیابت، باردار با دیابت حاملگی و باردار با دیابت آشکار تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک توسط پرسشنامه جمع آوری و سطح سرمی و RBC منیزیم و قند خون ناشتا با روش های آزمایشگاهی اندازه گیری و در 4 گروه مقایسه شد.

یافته­ ها: 399 نفر با میانگین سنی 5/54±26/53 سال در مطالعه شرکت کردند. به طور کلی میانگین سطح سرمی منیزیم 0/12±1/71 میلی گرم/دسی لیتر و سطح منیزیم در RBC 0/29±4/88 میلی گرم/دسی لیتر بود. میانگین سطح سرمی منیزیم در زنان باردار سالم 0/10±1/73، زنان باردار پر خطر از نظر دیابت بارداری 0/12±1/73، زنان باردار با دیابت حاملگی 0/13±1/71 و دیابت آشکار 0/15±1/64 بوده که از نظر آماری در چهارگروه اختلاف معنی دار(0/001=p) داشته است. این یافته در مورد میانگین سطح RBC منیزیم نیزدر زنان باردار سالم ، پر خطر، دیابت بارداری و دیابت آشکار به ترتیب 0/18±5/12، 0/23±4/81، 0/24±4/77 و 0/38±4/66 بوده که معنی­ دار می باشد(0/001=p). سطح سرمی و RBC منیزیم در زنان دیابتی کمتر از زنان غیردیابتی بود.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که منیزیوم می تواند به عنوان یک عامل مؤثر و زمینه ساز در شناسایی اختلال در متابولیسم گلوکز در زنان در دوران بارداری باشد.