میزان پرولاکتین در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

Abstract

سابقه و هدف: اگرچه وجود هیپرپرولاکتینمی در زنانی که با اختلال قاعدگی، هیپرآندروژنیسم و تخمدان های کیستیک مراجعه می کنند میتواند رد کننده تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک Polycystic Ovary, PCOs)) باشد، هیپرپرولاکتینمی در زنان مبتلا به PCOs)) شایع است. از جمله عوارض شایع PCOs)) و هیپرپرولاکتینمی اختلالات مزمن تخمک گذاری لست که علیرغم پیشرفت در درمان و مدیریت این دو عارضه هنوز ارتباط بین آنها مشخص نیست. هدف از این مطالعه تعیین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به PCOs می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی پرولاکتین سرم 120 نفر از زنان نابارور مبتلا به PCOs که در سالهای 92-1388 به مرکز باروری ناباروری فاطمه زهرا (س) بابل مراجعه کردند، بررسی شد. در صورت وجود آدنوم هیپوفیز، هیپوتیروئیدی، بیماری مزمن کلیه، آندومتریوز، مصرف داروهای موثر بر پرولاکتین مانند داروهای آرام بخش و یا ابتلا به سندرم کوشینگ از مطالعه خارج شدند. مقادیر کمتر از 25 نانوگرم درمیلی لیتر نرمال در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران تحت مطالعه 57/13±89/21 با دامنه 72-2/3 نانوگرم در میلی لیتر بود. 22 بیمار (3/18%) پرولاکتین بالای 32 نانوگرم در میلی لیتر داشتند که قابل ملاحظه بود. آزمون همبستگی پیرسون بین سطح پرولاکتین و مدت نازایی ارتباط ضعیف مثبتی نشان داد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که میزان پرولاکتین در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بالاتر از حد طبیعی می باشد.