نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشاه ابراهیمی, کارونfa_IR
dc.contributor.authorذوالنوریان, شکوفهfa_IR
dc.contributor.authorالماسی, افشینfa_IR
dc.contributor.authorشریفی, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorکشاورز, علی اصغرfa_IR
dc.contributor.authorفرشچیان, نازنینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:42:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:42:07Z
dc.date.available1399-08-23T07:42:07Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:42:07Z
dc.date.issued2017-09-01en_US
dc.date.issued1396-06-10fa_IR
dc.identifier.citationشاه ابراهیمی, کارون, ذوالنوریان, شکوفه, الماسی, افشین, شریفی, اعظم, کشاورز, علی اصغر, فرشچیان, نازنین. (1396). مقایسه اثرات درمانی متفورمین، پیوگلیتازون و ویتامین E در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 19(9), 32-38. doi: 10.22088/jbums.19.9.32fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.19.9.32
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-6759-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588574
dc.description.abstractسابقه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی الکلیNon-alcoholic Fatty Liver Disease(NAFLD) با تغییرات چربی در کبد همراه با التهاب یا بدون التهاب مشخص می شود. این بیماری تظاهرکبدی سندرم متابولیک میباشد. از آنجائیکه درمان دارویی متفاوتی برای آن معرفی شده است، این مطالعه بمنظور مقایسه اثرات درمانی متفورمین، پیوگلیتازون و ویتامینE در درمان این بیماران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور، تعداد93 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه با تشخیص NAFLD انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه 31نفره تقسیم شدند. سپس برای گروه اول متفورمینgr/day2،گروه دوم پیوگلیتازون mg/day30 و گروه سوم ویتامینE Iu/day 800 به مدت12هفته تجویزگردید. LFT، FBS، BMI، HOMA-IR و سطح سرمی انسولین ابتدا و بعد ازدرمان اندازه گیری و مقایسه شد (3N2016010411991IRCT:). یافته ها: توزیع جنس، متوسط سن، LFT و HOMA-IRدر بین گروهها، قبل از درمان تفاوت آماری معنی­داری نداشت. میانگین تفاوت شدت بیماری کبد چرب در مرحله قبل با بعد از درمان درگروه دریافت کننده متفورمین (0/63±1/06)، پیوگلیتازون (0/75±1/19) و ویتامینE (0/62±0/77)گزارش گردید که از نظر آماری معنی دار بود (0/05>p)، همچنین سطح سرمی انسولین(0/01>p) و HOMA-IR (0/05>p) دربین گروهها معنی داربود، بطوریکه داروی پیوگلیتازون در کاهش شدت بیماری کبد چرب، سطح سرمی انسولین و HOMA-IR بیشترین تاثیر را نشان داد و به ترتیب متفورمین و ویتامین E در رده های بعدی قرارگرفتند. نتیجه گیری: براساس این مطالعه داروی پیوگلیتازون هم درکاهش شدت بیماری کبد چرب و هم در کاهش LFT و سطح سرمی انسولین مؤثرتر از متفورمین و ویتامین Eمی باشد.   fa_IR
dc.format.extent429
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.19.9.32
dc.subjectبیماری کبد چرب غیر الکلیfa_IR
dc.subjectسندرم متابولیکfa_IR
dc.subjectمتفورمینfa_IR
dc.subjectپیوگلیتازونfa_IR
dc.subjectویتامینfa_IR
dc.subjectداخلی(گوارش)fa_IR
dc.titleمقایسه اثرات درمانی متفورمین، پیوگلیتازون و ویتامین E در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمداخله ایfa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، دانشکده پیراپزشکی نهاوند، دانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentگروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue9
dc.citation.spage32
dc.citation.epage38


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد