گزارش یک مورد بیماری پاژه استخوان

Abstract

سابقه و هدف: پاژه، بیماری‌ با پیشرفت‌ تدریجی است که‌ موجب تخریب ‌‌و بازسازی‌ بیش‌ از حد و دفورمیتی استخوان می شود. با توجه به شیوع کم پاژه در ایران یک مورد بیمار مبتلا به پاژه که بدون علامت اختصاصی مراجعه نمود معرفی می گردد.

گزارش مورد: بیمار مرد 44 ساله ای است که طی بررسی سالانه متوجه آلکالن فسفاتاز بالای وی شدند و به درمانگاه داخلی ارجاع شد. با توجه به طبیعی بودن سایر آزمایشات، منشا استخوانی برای افزایش آلکالن فسفاتاز در نظر گرفته شد، هر چند در بررسی، دفورمیتی استخوان مشاهده نشد. افزایش فعالیت استئوبلاستیک در لگن راست و در سمت راست T1 و L3 در اسکن استخوان و گرافی ساده از این نواحی مطرح کننده پاژه بود. بیوپسی استخوان، تشخیص پاژه را تاییدکرد. درمان خوراکی آلندرونات (روزانه 35 میلی گرم به مدت 6 ماه) برقرار شد. طی 6 ماه آلکالن فسفاتاز کاهش یافت. درمان ادامه دارد.

نتیجه­ گیری: با توجه به این مورد گزارش شده در می یابیم که پاژه با اینکه بیماری استخوان است، می تواند بدون دفورمیتی استخوان نیز رخ می دهد.