نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحمدی, سید مهدیfa_IR
dc.contributor.authorمس کار, محمدfa_IR
dc.contributor.authorنرگسیان, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:42:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:42:04Z
dc.date.available1399-08-23T07:42:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:42:04Z
dc.date.issued2016-02-01en_US
dc.date.issued1394-11-12fa_IR
dc.identifier.citationاحمدی, سید مهدی, مس کار, محمد, نرگسیان, محمد. (1394). مسئولیت پزشک در فقه و حقوق ایران. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 18(2), 64-68. doi: 10.22088/jbums.18.2.64fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.18.2.64
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-5598-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588568
dc.description.abstractسابقه و هدف: نعمت حیات از مهمترین نعمات الهی است و به هنگامی که این نعمت در معرض خطر قرار می­گیرد علم پزشکی و پزشک پا به عرصه می­گذارند اما گاهی اوقات پزشک علیرغم تلاش خود در راستای درمان بیمار موجب آسیب یا مرگ او می­گردد. از آنجائیکه در خصوص مسئولیت پزشک و چگونگی آن اختلاف نظر وجود دارد، فقه امامیه و حقوق موضوعه به این مساله پرداخته است. لذا این مطالعه به منظور بررسی مسئولیت پزشک و تاثیر اخذ رضایت و برائت در درمان بیمار در این موارد انجام شده است. مواد و روش ­ها: در این مطالعه کیفی با استفاده از روش کتابخانه ای دیدگاه­های فقها و حقوقدانان در زمینه مسئولیت پزشک و همچنین تاثیر اخذ رضایت و برائت در درمان بیمار مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ ها: پزشکی که در معالجات خود کوتاهی کند بنا به اجماع فقها دارای مسئولیت می­باشد اما اگر اقدام پزشک با وجود اذن در معالجه و رعایت کلیه موازین تخصصی، اتفاقاً موجب فوت شود، مشهور فقها قائل به مسئولیت پزشک نمی­باشند. مطابق قانون مجازات اسلامی 1392 نیز پزشکی که با رعایت نظامات دولتی و اذن بیمار یا نماینده قانونی او اقدام به عمل جراحی کند و موجب آسیب او شود مسئولیتی ندارد جز اینکه مرتکب تقصیر شود. نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، پزشکی که از بیمار یا نماینده قانونی رضایت و برائت اخذ کرده باشد مبرا از مسئولیت است، در غیر اینصورت دارای مسئولیت خواهد بود. لذا مسئولیتی که برای ضمان پزشک مقرر شده از نوع تعهد به وسیله بوده و در صورت احراز تقصیر، مسئول قلمداد می شود. fa_IR
dc.format.extent382
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.18.2.64
dc.subjectمسئولیت پزشکfa_IR
dc.subjectقانون مجازات اسلامیfa_IR
dc.subjectتقصیرfa_IR
dc.subjectتحصیل برائتfa_IR
dc.subjectرضایت بیمار.fa_IR
dc.subjectفقهfa_IR
dc.titleمسئولیت پزشک در فقه و حقوق ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتوصیفیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساریfa_IR
dc.contributor.departmentگروه حقوق خصوصی، دانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فقه و حقوق جزا، دانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue2
dc.citation.spage64
dc.citation.epage68


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد