اختلال تجزیه ای پایدار در یک جانباز جنگ تحمیلی

Abstract

سابقه و هدف: تجزیه شامل طیفی از علائم است که در گروهی از اختلالات روانی مشاهده می گردند. گاهی علائم تجزیه ای، هسته اصلی یک اختلال روانی را تشکیل می دهند. DSM-IV نمود اصلی اختلالات تجزیه ای را گسسته شدن اعمال آگاهی، حافظه، هویت و ادراک محیط می داند که، در حالت طبیعی به صورت مرکب و ناگسسته وجود دارند. معرفی بیمار: در این گزارش یک نفر بیمار مجروح جنگی معرفی گردیده است که علائم تجزیه ای پایدار را از 9 سال پیش نشان داده و حداقل از 2 سال گذشته بصورت پایدار در وضعیت تجزیه ای می باشد. ضمن بررسی علائم، ارتباط بین علائم وی و اختلال استرس پس از سانحه بررسی شده و شباهت مجموعه علائم با سندرم گنسر مورد بحث قرار می گیرد. درمان: درمان های مختلفی هنگام بستری در بیمارستان شهید بهشتی کرمان و چهار بستری قبلی در شهرهای دیگر نظیر داروهای ضد افسردگی، ضد اضطراب، ضد روان پریشی، ECT و هیپنوتراپی تجویز گردید که هیچکدام تاثیر قابل توجهی نداشت.