| dc.contributor.author | سالومه محمدی، علیرضا فیروزجاهی، جواد شکری شیروانی، علی بیژنی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:41:32Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:41:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:41:32Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:41:32Z | |
| dc.date.issued | 2011-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1390-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سالومه محمدی، علیرضا فیروزجاهی، جواد شکری شیروانی، علی بیژنی. (1390). مقایسه سطح سرمی گاسترین با آنتی بادی IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری با و بدون زخم پپتیک. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 13(5), 15-20. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-3868-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588520 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: کولونیزاسیون هلیکوباکترپیلوری در سطح اپیتلیوم معده با التهاب و زخم پپتیک ارتباط دارد. اینکه چرا هلیکوباکترپیلوری، بیماریهای گاسترودئودنال مختلف ایجاد می کند و اینکه چرا فقط بعضی ها به زخم پپتیک مبتلا می شوند، مشخص نیست. این مطالعه به منظور مقایسه سطح سرمی آنتی بادی ضد هلیکو باکترپیلوری و گاسترین در مبتلایان به زخم پپتیک با بیماران فاقد زخم انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 106 بیمار با علائم دیس پپسی (54 بیمار دارای زخم در آندوسکوپی و 52 بیمار فاقد زخم) مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان شهید بهشتی بابل که مورد آندوسکوپی و نمونه برداری بافتی قرار گرفتند و همگی از نظر هلیکوباکترپیلوری مثبت بودند، انجام شد. از بیماران جهت بررسی آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری و گاسترین خون گرفته شد. دو گروه از نظر سطح فاکتورها، سن، جنس، وزن، قد و مصرف سیگار مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سن افراد شرکت کننده در گروه بیمار 4/13±7/46 سال و در گروه شاهد 7/12±7/42 سال بود. متوسط گاسترین سرمی در گروه بیمار pmol/lit 8.9±11.8 و در گروه شاهد pmol/lit 11.9±14.9 و میزان متوسط آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری IgG در گروه بیمار Iu/ml 18.8±25.2 و در گروه شاهد Iu/ml 30.8±36.3 بود (05/0>p). سطح آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری IgG در گروه بیمار کمتر از گروه شاهد ارزیابی گردید. ارتباط مستقیم و معنی داری بین سطح آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری و گاسترین سرمی با ایجاد زخم و هر کدام از فاکتورهای سن و جنس و وزن و قد وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، براساس سطح سرمی گاسترین و آنتی بادی ضد هلیکوباکترپیلوری نمی توان در مورد ابتلا به زخم پپتیک اظهار نظر کرد. بنابراین انجام مطالعات بیشتر در گروههای سنی مختلف و ارتباط با هیستو پاتولوژی ضروری می باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 185 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | گاستریت | fa_IR |
| dc.subject | زخم معده | fa_IR |
| dc.subject | گاسترین | fa_IR |
| dc.subject | آنتی بادی هلیکو باکتر پیلوری | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه سطح سرمی گاسترین با آنتی بادی IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری با و بدون زخم پپتیک | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 13 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 15 | |
| dc.citation.epage | 20 | |
