اثر آپوپتوتیک مهار فسفاتیدیل‌اینوزیتول-3 کیناز با استفاده از بوپارلیسیب در رده سلولی لوسمی لنفوبلاستیک حاد

Abstract

سابقه و هدف: مقاومت به داروهای شیمی­درمانی یکی از مهم­ترین معضلات درمانی بیماران مبتلاء به لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) می­باشد. اختلال در مسیر فسفاتیدیل­اینوزیتول-3 کیناز (PI3K) و همچنین ارتباط آن با بروز پدیده مقاومت باعث شده که مهارکننده­های این مسیر، خصوصا Buaprlisib به عنوان یکی از امیدبخش­ترین داروهای درمان سرطان معرفی شوند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مهار مسیر PI3K/Akt توسط داروی Buparlisib در کاهش بقا و همچنین القاء آپوپتوز در سلول­هایNalm-6 می­باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی، جهت سنجیدن اثرBuparlisib بر فعالیت مسیر PI3K/Akt در سلول­هایNalm-6، میزان فسفریلاسیون Akt توسط وسترن­بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی اثر سایتوتوکسیک این مهارکننده، سلول­های Nalm-6 با غلظت­های مختلف Buparlisib (4-0/5 میکرومولار) در زمان های 24، 36 و 48 ساعت تیمار شدند و سپس فعالیت متابولیک، القاء آپوپتوز و میزان تغییر بیان ژن­های دخیل در آپوپتوز توسط آزمون­های MTT، رنگ­آمیزی Annexin/PI و Rq-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته­ ها: نتایج نشان می­دهد که مهار مسیر PI3K/Akt توسط Buparlisib، از طریق کاهش p-Akt باعث اعمال اثر سایتوتوکسیک در سلول­های Naml-6 به صورت وابسته به دوز و زمان می­شود. همچنین، نتایج بیان­گر آن است که احتمالاً تاثیر ضدلوسمیک Buparlisib از طریق افزایش تقریباً 17 برابری سلول­های آپوپتوز شده (0/001p≤)، و افزایش بیان mRNA ژن­های پروآپوپتوتیک صورت می­گیرد (0/01p≤).

نتیجه ­گیری: نتایج مطالعه نشان داد که Buparlisib فعالیت ضدتوموری بر روی سلول­های Nalm-6 باشد دارد و می توان از آن به عنوان داروی امیدبخش در درمان ALL استفاده کرد.