نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکلالیان مقدم, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorبلوچ نژادمجرد, توراندختfa_IR
dc.contributor.authorروغنی, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorخاکساری, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorرونقی, عبدالعزیزfa_IR
dc.contributor.authorمصری پورعلویجه, مهنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:41:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:41:06Z
dc.date.available1399-08-23T07:41:06Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:41:06Z
dc.date.issued2014-06-01en_US
dc.date.issued1393-03-11fa_IR
dc.identifier.citationکلالیان مقدم, حمید, بلوچ نژادمجرد, توراندخت, روغنی, مهرداد, خاکساری, مهدی, رونقی, عبدالعزیز, مصری پورعلویجه, مهناز. (1393). اثر بربرین کلراید بر تقویت طولانی مدت(LTP) درشکنج دندانه دار موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 16(6), 33-42. doi: 10.18869/acadpub.jbums.16.6.33fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.16.6.33
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4776-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588478
dc.description.abstractسابقه و هدف: بربرین، آلکالوئیدی ایزوکوئینولین می‌باشد که در مطالعات اخیر آثار ضد‌دیابتی و آنتی‌اکسیدانی آن گزارش‌ شده ‌است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز بربرین بر شکل‌پذیری سیناپسی در ناحیه شکنج‌ دندانه‌دار موش‌های صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به پنج گروه: کنترل، کنترل تیمار شده با بربرین (mg/kg100)، دیابتی و دیابتی تیمار شده با بربرین (mg/kg100و50) تقسیم ‌شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین با دوز mg/kg55، به‌صورت درون ‌صفاقی القاء‌ گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار بربرین با دوزmg/kg/day 100 و50 به‌مدت هفت هفته به‌صورت خوراکی انجام‌ گردید. قند‌خون در هفته‌های 5،3،1 و7 پس از تزریق STZ با خون‌گیری از سیاهرگ دمی اندازه-گیری ‌شد. آزمون ماز Y به‌ منظور بررسی اثر بربرین بر اختلال حافظه‌ای و یادگیری ناشی از دیابت استفاده ‌گردید. جهت ارزیابی اثر بربرین بر شکل‌پذیری‌سیناپسی، پتانسیل‌دراز‌مدت (LTP) در سیناپس‌های مسیر پرفورنت-شکنج‌دندانه‌ای ضمن القاء تحریک الکتریکی با فرکانس200هرتز در موش‌های‌صحرایی ثبت‌گردیده و دامنه پتانسیل پس‌سیناپسی تحریکی (fEPSP) و نیز نقطه اوج دامنه (PS)، با نرم‌افزارهای مربوطه آنالیز‌ گردید. یافته ها: افزایش قندخون و کاهش وزن نمونه‌ها و حافظه فضایی کوتاه‌مدت در نمونه‌های دیابتی تحت ‌درمان با بربرین، بهبود‌ یافت (01/0P<). دامنه PSLTP در گروه دیابتی )12±112) در مقایسه با کنترل (14±192) به‌طور معنی‌داری کاهش و در گروه دیابتی تحت‌ درمان با بربرین (mg/kg100) (10±192) در مقایسه با کنترل دیابتی )12±112) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافت (05/0P<). هم‌چنین شیب fEPSP LTPدر گروه دیابتی (6±121) در مقایسه با کنترل (11±167) به‌طور معنی‌داری کاهش و در گروه دیابتی تحت‌درمان با بربرین (mg/kg100) (3±147) در مقایسه با کنترل دیابتی (6±152) به‌طور معنی‌داری افزایش‌یافت (05/0P<). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان‌ ‌داد که درمان با بربرین در روندی وابسته ‌به ‌دوز اختلال‌ شناختی و الکتروفیزیولوژیکی را در موش‌های صحرایی دیابتی ‌شده با استرپتوزوتوسین بهبود‌ می‌بخشد.fa_IR
dc.format.extent409
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.16.6.33
dc.subjectبربرینfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectشکنج‌دندانه‌دارfa_IR
dc.subjectیادگیری و حافظهfa_IR
dc.subjectشکل‌پذیری‌ سیناپسی.fa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleاثر بربرین کلراید بر تقویت طولانی مدت(LTP) درشکنج دندانه دار موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرودfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات فیزیولوژی اعصاب، دانشگاه شاهدfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرودfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue6
dc.citation.spage33
dc.citation.epage42


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد