نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفریان امیری, سیده رقیهfa_IR
dc.contributor.authorذبیحی, علیfa_IR
dc.contributor.authorعزیزنژاد روشن, پروینfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorبیژنی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:41:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:41:02Z
dc.date.available1399-08-23T07:41:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:41:02Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationجعفریان امیری, سیده رقیه, ذبیحی, علی, عزیزنژاد روشن, پروین, حسینی, سیدرضا, بیژنی, علی. (1392). سقوط سالمندان در منازل و عوامل مرتبط با آن در شهر بابل. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 15(5), 95-101. doi: 10.18869/acadpub.jbums.15.5.95fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.5.95
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4527-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588472
dc.description.abstractسابقه و هدف: هر ساله بیش از یک سوم سالمندان دچار حادثه سقوط می شوند که 20 تا 30 درصد آن منجر به صدمات متوسط تا شدید می شود. صدمات ناشی از سقوط یکی از علل مهم مرگ و معلولیت در سالمندان بوده و هزینه مراقبت های بهداشتی مربوط به آن بالا می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سقوط سالمندان در منازل و عوامل مرتبط با آن در شهر بابل می باشد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 350 نفر سالمند ساکن شهر بابل از آذرماه 1388 تا اردیبهشت 1389 انجام شد. نمونه گیری بصورت طبقه ای (از نظر وضعیت اقتصادی اجتماعی) بوده بطوریکه در هر طبقه از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد سالمندان مورد نیاز وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته که شامل اطلاعات دموگرافیک، مشخصات مربوط به وقوع حادثه و اقدامات پیشگیری از سقوط در منزل (در حد خوب، متوسط و ضعیف) بود، جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میزان وقوع سقوط سالمندان در منزل در 123 نفر (1/35%) مشاهده شد. در 2/62% از منازل اقدامات پیشگیری از سقوط در حد خوب و 8/37% در حد متوسط یا ناکافی بوده است.در این بررسی ارتباط معنی داری بین وقوع حادثه سقوط و اقدامات پیشگیری از آن وجود داشت (000/0p=). بیشترین محل وقوع حادثه راه پله (9/24%) بود. در این مطالعه بین وقوع حادثه سقوط و سن بالای 75 سال (06/5±26/1: 95% CI و 51/2=OR)، سابقه بیماری (71/9-14/2: 95% CI و 55/4=OR)، اختلالات تعادل (5-12/1: 95%CI و 37/2=OR) و مصرف داروهای خواب آور (06/12-48/3: 95%CI و 48/6=OR) ارتباط معنی دار وجود داشته است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی سقوط سالمندان در منزل نسبتا زیاد و اقدامات پیشگیری ناکافی قابل توجه بوده است. با عنایت به افزایش روز افزون جمعیت سالمندان کشور، نیاز مبرم به برنامه ریزی مناسب جهت پیشگیری و کاهش وقوع سقوط سالمندان در منازل می باشد.fa_IR
dc.format.extent308
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.5.95
dc.subjectسقوطfa_IR
dc.subjectسالمندیfa_IR
dc.subjectحوادث خانگیfa_IR
dc.subjectپیشگیری.fa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleسقوط سالمندان در منازل و عوامل مرتبط با آن در شهر بابلfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue5
dc.citation.spage95
dc.citation.epage101


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد