نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجانقربانی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorعباسی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:40:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:40:55Z
dc.date.available1399-08-23T07:40:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:40:55Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationجانقربانی, محسن, عباسی, علی. (1392). مقایسه پیامدهای بارداری هپارین با وزن ملکولی کم با هپارین شکسته نشده در درمان سقط مکرر ثانوبه به سندرم آنتی فسفولیپید. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 15(5), 17-23. doi: 10.18869/acadpub.jbums.15.5.17fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.5.17
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4515-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588460
dc.description.abstractسابقه و هدف: سندرم آنتی فسفولیپید اختلال خودایمنی سیستمیکی است که با ترومبوزهای شریانی و وریدی و پیامدهای ناخواسته بارداری مشخص می شود. هدف از مطالعه حاضر مقایسه نسبی کارایی و بی خطری هپارین با وزن ملکولی کم با هپارین شکسته نشده در درمان زنان بار دار با سابقه سقط مکرر ثانوبه به سندرم آنتی فسفولیپید است. مواد و روشها: این مطالعه آینده نگر بر روی 83 زن با سابقه 3 بار یا بیشتر سقط قبل از هفته دهم بارداری و با آنتی بادی آنتی فسفولیپید مثبت انجام شد. به محض تشخیص بارداری هپارین شکسته نشده (5000 واحد، دو بار در روز) یا هپارین با وزن ملکولی کم (اناکساپارین 40 میلی گرم، یکبار در روز) دریافت کردند. اطلاعات مربوط به این زنان از سامانه جامع اسناد پزشکی سازمان تامین اجتماعی استان قم استخراج شده است. سپس پیامد بارداری در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در گروه هپارین با وزن ملکولی کم 42 زن (5/95%) و در گروه هپارین شکسته نشد 34 زن (2/87%) نوزاد زنده به دنیا آوردند (05/0p>). تفاوت معنی داری در سن و وزن هنگام تولد در بین دو گروه دیده نشد. میانگین آپگار دقیقه 5 در گروه دریافت کننده هپارین با وزن ملکولی کم 2/1±4/8 و در گروه دریافت کننده هپارین شکسته نشده 2/1±7/7 بودکه از نظر آماری معنی دار (05/0p<) ولی از نظر بالینی اهمیت چندانی نداشت. نتیجه گیری: به نظر میرسد هر دو هپارین با وزن مولکولی کم و هپارین شکسته نشده در درمان زنان باردار با سابقه سقط مکرر ثانویه به سندرم آنتی فسفولیپید موثرند. ولی هپارین با وزن مولکولی کم نسبت به هپارین شکسته نشده تا حدودی موثرتر به نظر می رسد، هرچند تفاوت آنها به سطح معنی داری آماری نرسید.fa_IR
dc.format.extent250
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.5.17
dc.subjectسقط مکررfa_IR
dc.subjectهپارین با وزن ملکولی کمfa_IR
dc.subjectهپارین شکسته نشدهfa_IR
dc.subjectسندرم آنتی فسفولیپید.fa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمقایسه پیامدهای بارداری هپارین با وزن ملکولی کم با هپارین شکسته نشده در درمان سقط مکرر ثانوبه به سندرم آنتی فسفولیپیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue5
dc.citation.spage17
dc.citation.epage23


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد