| dc.contributor.author | نجمی نژاد, سعید | fa_IR |
| dc.contributor.author | ژاله ،, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | آزادبخت, مهری | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:40:54Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:40:55Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:40:54Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:40:55Z | |
| dc.date.issued | 2013-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1392-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نجمی نژاد, سعید, ژاله ،, حسین, آزادبخت, مهری. (1392). نقش حفاظتی غلظت های پایین مورفین بر اثرات مرگ سلولی القا شده دگزامتازون در سلول های تمایز یافته PC12. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 15(5), 7-16. doi: 10.18869/acadpub.jbums.15.5.7 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.5.7 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-4514-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588459 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: گلوکوکورتیکوئیدها رشد، تمایز و مرگ سلولی را در سلولهای عصبی تحت تاثیر قرار میدهند. از طرفی در کشتهای اولیه نورونها در غلظتهای پایین طول زواید نورونی را افزایش میدهند. در این تحقیق اثر غلظتهای پایین مورفین بر مهار مرگ سلولی القا شده توسط دگزامتازون بر سلولهای تمایز یافته PC12 بررسی شد. مواد و روشها: در این تحقیق اثر غلظتهای مختلف دگزامتازون (nM0 ،nM 1،nM 10 ،nM100 ،Mµ1، Mµ10) بدون مورفین و همراه با مورفین (M 10-10) بر سلولهای PC12 مورد بررسی قرار گرفت و میزان زنده ماندن سلولها و طول کل نوریتها ارزیابی شد. سلولهای PC12 در محیط کشت RPMI1640، 1% FBS، 1% پنی سیلین/ استروپتومایسین، 2 میلی مولار L-Glutanin و1% NEAA در حضور غلظت nM 214 استئورسپورین بعنوان عامل تمایز دهنده عصبی کشت داده شدند. سلولهای تمایز یافته در دو گروه مطالعه شدند. سلولها در گروه I با غلظتهای مختلف دگزامتازون بدون مورفین و در گروه II با غلظتهای مختلف دگزامتازون همراه با غلظت 10-10 مولار مورفین تیمار شدند. در هر گروه شش تیمار وجود داشت. تیمار 1 بدون دگزامتازون و به تیمارهای 2 تا 6 غلظتهای مختلف دگزامتازون (nM1،nM10، nM100،M?1،M?10) به ترتیب اضافه شده و میزان زنده ماندن سلولها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میزان زنده ماندن سلولها در گروه I در تیمارهای 2، 3 و 4 در مقایسه با تیمارهای 1، 5 و 6 افزایش پیدا کرد (05/0p<)، در گروه II در تیمارهای 1، 2، 3 و 4 افزایش و در تیمارهای 5 و 6 کاهش میزان زنده ماندن سلولها مشاهده شد (05/0p<). طول نوریتها در گروه I در تیمارهای 1 تا 6 به ترتیب 37/2±70/148، 61/1±06/85، 58/1±38/88، 66/1±05/91، 32/1±82/72 و 18/1±18/69 میکرو متر بود. بیشترین طول نوریتها در تیمار 1 و کوتاهترین طول نوریتها در تیمار 6 مشاهده شد (05/0p<). طول نوریتها در گروه II در تیمارهای 1 تا 6 به ترتیب 45/4±22/164، 84/2±19/105، 09/3±33/108، 04/4±46/149، 08/3±60/117 و 73/2±24/115 میکرومتر بود. بیشترین طول نوریتها در تیمار 1 و کمترین طول نوریتها در تیمارهای 2 و 3 مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که غلظتهای پایین مورفین سبب بهبود زنده ماندن سلولها و افزایش طویل شدن نوریتها میشود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 869 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.5.7 | |
| dc.subject | دگزامتازون | fa_IR |
| dc.subject | مورفین | fa_IR |
| dc.subject | طویل شدن نوریتها | fa_IR |
| dc.subject | رده سلولی PC12. | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | نقش حفاظتی غلظت های پایین مورفین بر اثرات مرگ سلولی القا شده دگزامتازون در سلول های تمایز یافته PC12 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 7 | |
| dc.citation.epage | 16 | |