| dc.contributor.author | شهریار،, مصیب | fa_IR |
| dc.contributor.author | نارویی،, بهزاد | fa_IR |
| dc.contributor.author | نیازی،, عباسعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیخ زاده،, عبدالصمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | قاسمی راد, محمد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:40:51Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:40:52Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:40:51Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:40:52Z | |
| dc.date.issued | 2009-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1388-05-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شهریار،, مصیب, نارویی،, بهزاد, نیازی،, عباسعلی, شیخ زاده،, عبدالصمد, قاسمی راد, محمد. (1388). مقایسه سطح انترفرون گامای مایع پلور در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 11(3), 48-53. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-3224-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588454 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: پلورال افیوژن ناشی از سل در ایران شایعترین علت پلورال افیوژن اگزوداتیو می باشد و تشخیص توبرکلوزیس پلورایتیس به علت تظاهرات بالینی غیر اختصاصی و نا کارآمد بودن تستهای تشخیصی موجود مشکل می باشد. لذا این مطالعه به منظور مقایسه سطح اینتروفرون گامای مایع پلور در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه موردی- شاهدی بر روی20 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن سلی و32 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن غیرسلی انجام شد. تشخیص پلورال افیوژن سلی و غیر سلی با استفاده از روش های تشخیصی موجود مانند کشت ترشحات تجمع یافته در فضای پلور، بیوپسی سوزنی از پلور و یا توراکوسکوپی داده شد و شاخص های دموگرافیک، بیوشیمی و سطح اینتروفرون گاما مایع پلورال افیوژن در این دو گروه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: شاخص های دموگرافیک شامل سن، جنس، شغل و ملیت در دو گروه تقریبا مشابه بودند. تنگی نفس شایعترین شکایت در هر دو گروه بود و غالب بیماران غیر سیگاری بوده و تست سل در آنها منفی بود. مایع پلورال در هر دو گروه غالبا زرد رنگ بوده و سطوح کلسترول و تری گلیسیرید تفاوت قابل توجهی در دو گروه نداشت. در حالی که سطوح کاهش یافته گلوکز و افزایش پروتئین مایع پلورال در پلورال افیوژن سلی مشهود بود. میزان لنفوسیت و نوتروفیل مایع پلور در دو گروه تفاوت قابل توجهی نداشت. سطح اینترفرون گاما در پلورال افیوژن سلی 7/94±99/0 واحد بر میلی لیتر و در غیر سلی 2/3±4/8 واحد بر میلی لیتر بود که به طور قابل توجهی در پلورال افیوژن سلی بالاتر بود (001/0=p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سطح اینترفرون گاما در پلورال افیوژن سلی بیشتر از غیرسلی می باشد اما از آنجاییکه این روش تشخیصی مقرون به صرفه نمی باشد و نمی توان آنرا به عنوان روش رایج تشخیصی در بیماران مبتلا به پلورال افیوژن پیشنهاد نمود، لذا در موارد ابهام تشخیصی کمک کننده خواهد بود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 973 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | پلوریت سلی | fa_IR |
| dc.subject | پلورال افیوژن | fa_IR |
| dc.subject | اینتروفرون گاما | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه سطح انترفرون گامای مایع پلور در پلورال افیوژن سلی و غیرسلی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 11 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 48 | |
| dc.citation.epage | 53 | |
