مرده زایی و برخی عوامل مرتبط با آن، بابل، 1377

Abstract

سابقه و هدف: مرده زایی یک عارضه بارداری است. شناسایی خصوصیات فردی-خانوادگی و اجتماعی-اقتصادی مادران مرده زا و جمع آوری اطلاعات اپیدمیولوژیک در مورد علت مرگ جنین می تواند به دخالت های بموقع در نجات درصد قابل ملاحظه ای از جنین ها بیانجامد. این مطالعه بمنظور بررسی شیوع مرده زایی و مقایسه مشخصات فردی-خانوادگی و اجتماعی-اقتصادی مادران مرده زا و زنده زا در بیمارستان های شهر بابل، (1377) انجام گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه موردی-شاهدی، 74 نفر مورد (مادران مرده زا) که برحسب پاریتی، زمان وقوع زایمان و نوع بیمارستان با گروه شاهد (148 نفر از زنده زاها) جور شده اند در فاصله زمانی تیر لغایت دی ماه 1377 در کلیه بیمارستان های شهر بابل انتخاب و مورد مقایسه قرار گرفتند. کلیه موالید در فاصله زمانی مذکور نیز سرشماری شده اند (4305 تولد). یافته ها: شیوع مرده زایی 19.9 در هر 1000 تولد بوده است. میانگین سنی در مادران مرده زا و زنده زا به ترتیب 5.2±25.4 و 4.9±24.5 سال بوده است. سابقه سقط و مرده زایی در مادران مرده زا بیشتر از زنده زا و فاصله بین موالید کمتر از دو سال در مادران مرده زا تقریبا دو برابر زنده زاها، بوده است. مادران مرده زا به نسبت بیشتری در مقایسه با زنده زاها شاغل بودند (12.2% در برابر 7.4%). درصد بیشتری از مادران مرده زا در وضعیت اقتصادی پایین (31.1% در مقابل 21.6%) و در رابطه نامطلوب با همسر (5.4% در برابر 2%) بودند. بین دو گروه از نظر سن حاملگی، وزن نوزاد، برخورداری از مراقبت های دوران بارداری (تزریق واکسن کزاز، دریافت قرص آهن) اختلاف آماری معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مادران مرده زا در مقایسه با زنده زاها دارای سن حاملگی کمتر، نوزادی با وزن پایین تر، به نسبت بیشتری فاقد دریافت مراقبت های دوران بارداری، قرص آهن و واکسن کزاز بودند. بنابراین موارد فوق می توانند به عنوان عوامل خطرزا احتمالی در مرده زایی باشند که با شناسایی مشخصه های فوق خصوصا در برنامه های مراقبتی پره ناتال می توان در نجات قابل ملاحظه ای از جنین ها گام مثبتی برداشت.