بررسی میزان همخوانی درجه بالینی در واریکوسل با یافته های سونوگرافی

Abstract

سابقه و هدف: واریکوسل یکی از شایعترین علل قابل درمان ناباروری در مردان می باشد. تشخیص واریکوسل بر معاینه بالینی و همچنین سونوگرافی و ونوگرافی استوار است. این مطالعه به منظور بررسی میزان همخوانی گریدینگ بالینی واریکوسل با قطر وریدها در سونوگرافی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 85 نفر از بیمارانی که با علائم درد و سنگینی اسکروتوم و نازایی به مطب خصوصی مراجعه کردند، انجام شد. بیماران معاینه بالینی شده و گرید واریکوسل آنها ثبت شد. سپس رادیولوژیست بدون اینکه از گریدینگ بالینی مطلع باشد، از بیمار سونوگرافی به عمل آورده و قطر وریدهای دو طرف در وضعیت مانور والسالوا اندازه گیری شد. سپس یافته های سونوگرافی با گریدینگ بالینی مقایسه شد. یافته ها: در این مطالعه سونوگرافی در مقایسه با معاینه بالینی دارای حساسیت 7/94% و اختصاصیت 9/64% بوده است، ارزش اخباری مثبت 6/68% و ارزش اخباری منفی 8/93% به دست آمد (000/0=p). همچنین ارتباط معنی داری بین وجود ریفلاکس و بالا رفتن گرید واریکوسل در معاینه بالینی با افزایش قطر وریدها وجود داشته است. بنحوی که در موارد منفی میانگین قطر ورید 55/0±1/2 میلی متر، واریکوسل گرید یک 52/0±7/2 میلی متر، گرید دو 38/0±31/3میلی متر و گرید سه 45/0±8/3 میلی متر بوده است (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه می توان گفت قطر وریدها در سونوگرافی با گریدینگ بالینی همخوانی دارد. همچنین طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان از سونوگرافی به عنوان روش خوبی برای تشخیص و غربالگری واریکوسل استفاده نمود.