نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعموئیان،, بابکfa_IR
dc.contributor.authorحقانی فر،, سیناfa_IR
dc.contributor.authorوزین پور،, حامدfa_IR
dc.contributor.authorبیژنی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:40:06Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:40:07Z
dc.date.available1399-08-23T07:40:06Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:40:07Z
dc.date.issued2011-03-01en_US
dc.date.issued1389-12-10fa_IR
dc.identifier.citationعموئیان،, بابک, حقانی فر،, سینا, وزین پور،, حامد, بیژنی, علی. (1389). ارزیابی کلینیکی و رادیوگرافیک تاثیر استئورا (OSTEORA) بر ضایعات فورکای کلاس II در پریودنتیت مزمن. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 13(2), 39-45.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3739-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588381
dc.description.abstractسابقه و هدف: وجود درگیری فورکا باعث بدتر شدن پیش آگهی دندان درگیر میشود. درمانهای متنوعی جهت درمان ضایعات فورکا مطرح است. رژنراسیون پریودنشیوم درمان انتخابی این ضایعات می باشد. جدیداً یک ترکیباتی از هیدروکسیدکلسیم hydroxide suspension (OCHS) Oily calcium جهت ایجاد رژنراسیون پریودنشیوم پیشنهاد شده است. این مطالعه به منظور مقایسه تأثیر این ماده بر ضایعات فورکشین درجه 2 با روش جراحی فلپ (Open flap debridement (OFD انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 24 ضایعه فورکیشن درجه دو که به دو گروه 12‌ تایی تقسیم شدند، انجام گردید. در هر دو گروه ابتدا فاز I درمان (جرمگیری و آموزش بهداشت) انجام شد. در گروه مطالعه حین جراحی از OSTEORA در ناحیه فورکا استفاده شد. در گروه کنترل، تنها (Open Flap Debridment, OFD) انجام شد. قبل از جراحی و 6 ماه بعد از جراحی رادیوگرافی پری آپیکال به روش موازی با شرایط یکسان تهیه شد. سپس برای بررسی تغییرات، Subtraction انجام شد. سپس میزان چسبندگی کلینیکی افقی و عمودی، تحلیل لثه، عمق پروب، ایندکس پلاک، ایندکس لثه، فاصله فورنیکس تا قاعده ضایعه، فاصله فورنیکس تا کرست آلوئول، اجزای افقی و عمودی فورکیشن مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: مقایسه پارامترها در هر دو مقطع زمانی بین گروه مطالعه و کنترل معنی دار نبود. در گروه مطالعه تنها افزایش تحلیل لثه از 778/0±67/0 به 9324/0±375/1 (04/0 =p)و در گروه کنترل افزایش تحلیل لثه از793/0±58/0 به 379/1±583/1(002/0=p) و کاهش VPD از 115/1±17/3 به 835/0±83/1(015/0=p) مشاهده شد. از لحاظ تغییرات رادیوگرافی هم دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه OSTEORA در مقایسه با(OFD) در درمان ضایعات فورکا کلاسII تفاوت چندانی ندارندو هیچ کدام از دو درمان فوق باعث رژنراسیون چندانی در این ضایعات نمی شوند.fa_IR
dc.format.extent220
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپریودنتیتfa_IR
dc.subjectضایعات فورکیشنfa_IR
dc.subjectدبریدمانfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleارزیابی کلینیکی و رادیوگرافیک تاثیر استئورا (OSTEORA) بر ضایعات فورکای کلاس II در پریودنتیت مزمنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue2
dc.citation.spage39
dc.citation.epage45


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد