تاثیر تحریک الکتریکی اعصاب از طریق پوست (تنس) در نقاط طب سوزنی (هوگو و سان اینجیائو) بر کاهش طول مدت مرحله اول زایمان

Abstract

سابقه و هدف: طول مدت زایمان از عوامل موثر بر نتایج حاملگی و آسیبهای وارده بر مادر و جنین است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیرکاربرد تنس بر روی نقاط طب سوزنی بر کاهش طول مدت مرحله اول زایمان و نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین انجام شده است.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 64 زن نخست زای سالم که در مرحله اول فاز فعال زایمان در بیمارستان رازی قائم شهر بستری شدند، انجام گردید. بیماران به دو گروه 32 نفری بطور تصادفی تقسیم شدند. بر اساس قرعه کشی اعداد فرد به گروه تنس و اعداد زوج به گروه تنس نما اختصاص داده شد. در هر دو گروه پروپ دستگاه از دیلاتاسیون 4 سانتی متر دهانه رحم روی نقاط هوگو در دو دست (واقع در پرده بین شست و انگشت اشاره مابین محل اتصال اولین و دومین استخوان متاکارپ) و دو پروپ دیگر روی نقاط سان اینجیائو در هر دو پا ( این نقطه در فاصله 4 انگشت ]انگشت همان فرد[ بالای قوزک داخلی پا قرار دارد) قرار داده شد. در گروه تنفس جریان مداوم با فرکانس 100 هرتز در دقیقه و طول موج 250 میکروثانیه تنظیم شد و بطور متناوب 20 دقیقه روشن و 20 دقیقه خاموش شد و در گروه کنترل دستگاه روشن نشد. سپس طول مدت زایمان و نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین، شدت درد و رضایتمندی در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: طول مدت فاز فعال مرحله اول زایمان 45±180 دقیقه در گروه تنس و 43±238 دقیقه در گروه تنس نما (002/0=p) و نیاز به تقویت لیبر با اکسی توسین در 16 نفر (50%) در گروه تنس 25 نفر (1/78%) در گروه تنس نما (04/0=p) بود که در گروه تنس بطور معنی داری از گروه تنس نما کمتر بود. در گروه تنس شدت درد مرحله اول کمتر (001/0>p) و رضایت از روش مداخله بیشتر بود (001/0>p). در دو گروه از نظر نمره آپگار نوزاد تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کاربرد تنس بر روی نقاط طب سوزنی می تواند بعنوان یکی از روشهای غیر دارویی بدون عوارض بر روی مادر و جنین جهت تقویت لیبر و کوتاه کردن مرحله اول زایمان مفید باشد.